1001

1001

De rode stad

De rode stad


.

De rode stad onder zwoele avondzon

is daar waar ooit een droom begon

ik zocht een ruimte om te werken

keek vanuit de zolder over de slapende stad

.

waar ik niet woonde, slecht logeerde

lag er een kunstgebitje

op de schaterende tafel

die nooit stil bleef

maar boeken op zich liet lezen

.

en ik ontzielde mezelf

met het zielsgevoel van lotgenoten

ik vroeg dat kunstgebitje om verwijdering

omdat de tandeloze mond niet zwijgen kon

.

door zuurstoftekort en constante verwarring

dwong ik mezelf de stad rood te maken

er was een tentoonstelling op handen

en ik moest mij los maken van mijn lotgenoten

omdat ik wist dat het niet anders kon.

.

.

.