...
Lied van droomschaduw
In klanken van het refrein- boomgeluiden van ‘t overleven
boezemt een lied - het lied van droomschaduw
melodie fluistert adem in wind - verlangt zuurstof uit bomen
het woordgebruik is meegenomen
door een vogel die het zingt in verte
waar jij jezelf kunt vinden
in verwaaide melodieën.
zaterdag 1 augustus 2009
De alleenstaande man
Voor seks wekelijks naar de hoeren
het eten dagelijks uit de muur
liever samen eendjes voeren
maar al zijn geld kwijt aan de huur
er zijn geen eerlijke mensen
denkt hij steeds zonder gevoel
te leven zonder wensen
hij hangt zijn ziel over een stoel
dan maar virtuele kusjes geven
misschien dat niemand hem betrapt
alles is welkom tijdens zijn leven
hij heeft zijn herenpak weer opgelapt.
Mobar Vorstkasteel. 2006.
zaterdag 28 april 2012
vrijdag 27 april 2012
Argumenten of emoties...
....
Het leven is kut
Dat weet je, zeg je telkens
als het duistert met je poesje
"miauw" zeg je, laat je me weten
maar ik speel de scheet
laat onrust weer verwaaien
sla nog een boeg om als bladzijde
scheid daarmee Kerk van staat
voor een goedkope begrafenis
"halleluja" zucht je, en je weet niets
van de liefde, schaapje
pas op of er komt
nog een windvlaag
het is geen kwestie van ras of geloof
maar van asociale mensen.
© september 2009, mobar
Omdat ik licht geef
Omdat ik licht geef
in weemoed van duisternis
kussend nog eenmaal jouw lendendoek
met een diep gevoel van genade
vergeef ik jou jouw ijdelheid
zoals je ook de mijne
zal vergeten
en
die van het volk
dat jou wellustig
aan het kruis spijkerde
met roestige spijkers
en een geschonden gelaat
maar we zouden herrijzen
weer op staan uit de dood
de nacht na de dag
met de blokfluit
diep bedroefd
bij inktzwarte vijver
deden we het spelletje
liefde
Gordon , Joling
Loesje, Poesje
en we zagen eindelijk
het immens trotse licht
dat klaterde over rotsen
en onze fiere liefdesknotsen.
© september 2009, mobar
vrijdag 31 juli 2009
Zand
Scheen je aan de zon
te laten zien door je
handen open
ontvangst
verlegde jij grenzen
liepen naar beneden
en droeg je mee
het schepte een band
dat scheppen van zand
in tussenuren, onbewogen.
Schrijver: mobar
Het leven is kut
Dat weet je, zeg je telkens
als het duistert met je poesje
"miauw" zeg je, laat je me weten
maar ik speel de scheet
laat onrust weer verwaaien
sla nog een boeg om als bladzijde
scheid daarmee Kerk van staat
voor een goedkope begrafenis
"halleluja" zucht je, en je weet niets
van de liefde, schaapje
pas op of er komt
nog een windvlaag
het is geen kwestie van ras of geloof
maar van asociale mensen.
© september 2009, mobar
Omdat ik licht geef
Omdat ik licht geef
in weemoed van duisternis
kussend nog eenmaal jouw lendendoek
met een diep gevoel van genade
vergeef ik jou jouw ijdelheid
zoals je ook de mijne
zal vergeten
en
die van het volk
dat jou wellustig
aan het kruis spijkerde
met roestige spijkers
en een geschonden gelaat
maar we zouden herrijzen
weer op staan uit de dood
de nacht na de dag
met de blokfluit
diep bedroefd
bij inktzwarte vijver
deden we het spelletje
liefde
Gordon , Joling
Loesje, Poesje
en we zagen eindelijk
het immens trotse licht
dat klaterde over rotsen
en onze fiere liefdesknotsen.
© september 2009, mobar
vrijdag 31 juli 2009
Zand
Scheen je aan de zon
te laten zien door je
handen open
ontvangst
verlegde jij grenzen
liepen naar beneden
en droeg je mee
het schepte een band
dat scheppen van zand
in tussenuren, onbewogen.
Schrijver: mobar
maandag 9 april 2012
Argumenten of geheimen
vrijdag 10 juli 2009
Horizon van stijlloos zwijgen
Alles wat ik nooit durfde zeggen
ligt nu in taal en dicht te zwijgen
met hier slechts het eenzame woord
van woordengok en droeve twijfel
achter een horizon van stijlloos zwijgen
probeer ik
mijn hart weer in mijn ziel te krijgen.
Schrijver: mobar
vrijdag 10 juli 2009
Stilte is het geloof
Stilte is het geloof in de wereld
de innerlijke kracht van een eenzaam dolend kind
stilte is de verandering
het groeiend vertrouwen
van een verwarde volwassene
stilte is de toekomst
het toenemend vermogen
om de kwestie te doorgronden
stilte is het dansen in de nacht
tijdens de slaapdromen
in lenigheid verankerd.
Schrijver: mobar
vrijdag 10 juli 2009
Stilte is als heimwee = herzien april 2012 >1001
Horizon van stijlloos zwijgen
Alles wat ik nooit durfde zeggen
ligt nu in taal en dicht te zwijgen
met hier slechts het eenzame woord
van woordengok en droeve twijfel
achter een horizon van stijlloos zwijgen
probeer ik
mijn hart weer in mijn ziel te krijgen.
Schrijver: mobar
vrijdag 10 juli 2009
Stilte is het geloof
Stilte is het geloof in de wereld
de innerlijke kracht van een eenzaam dolend kind
stilte is de verandering
het groeiend vertrouwen
van een verwarde volwassene
stilte is de toekomst
het toenemend vermogen
om de kwestie te doorgronden
stilte is het dansen in de nacht
tijdens de slaapdromen
in lenigheid verankerd.
Schrijver: mobar
vrijdag 10 juli 2009
Stilte is als heimwee = herzien april 2012 >1001
dinsdag 3 april 2012
Begin April
Argumenten > 1001
Album: Voorjaarsnachten
Datum: 04/15/08
Weergaven: 366
(Bij benadering)
Bij benadering lijk ik blind
en doof en stom - niet naakt geboren -
wanneer ik uitleg wie ik ben
blijkt het niets zinvoller dan leegte
zou jij mij willen leren kennen
spreek dan uit hoe stilte doodgaat
maar verzamel geen stof
voor een uitgestorven zolder.
- Mobar- 2012
Van dorp naar kleine stad
Datum: 07/18/07
Weergaven: 198
Album: Voorjaarsnachten
Datum: 04/15/08
Weergaven: 366
(Bij benadering)
Bij benadering lijk ik blind
en doof en stom - niet naakt geboren -
wanneer ik uitleg wie ik ben
blijkt het niets zinvoller dan leegte
zou jij mij willen leren kennen
spreek dan uit hoe stilte doodgaat
maar verzamel geen stof
voor een uitgestorven zolder.
- Mobar- 2012
Van dorp naar kleine stad
Datum: 07/18/07
Weergaven: 198
zondag 1 april 2012
Zorgelijk verleden
De echo galmt
Van een groot verdriet
wil ik de wees zijn
de verloren pijn bewaren
als een gebroken boom
door onweer ontworteld
want ik heb je lief
ook al ben je onzichtbaar
in een vervuilde zee van tranen
mijn troosten komt voor jou te laat
lieve vrouw, van weemoed
ik wil een warme wintertrui
voor je breien met mijn lichaamswarmte
en warme chocolademelk
over jouw tedere sprei van liefde knoeien
morsen, druppelen, uitwrijven
maar jij niet mij
je vertrouwde mij niet
bleef wentelen uit zelfbescherming
maar er galmt een echo in mijn hoofd
wat heb ik je misdaan
wat heb ik je aangedaan
was het zo erg
dat ik het niet kon nalaten
met je te flirten
jij lieve tijgerin
van verregende zomerdagen
ik was voor je aan de riem gegaan
als je dat nodig had gevonden
had ik in jouw mand geslapen
als een vermoeide zuidvrucht
op de weg terug naar stilte.
Auteur: mobar
Geplaatst op: 10 Juli 2007
Categorie: vreugde en verdriet
dinsdag 7 juli 2009
Einde aan zijn denken
Er is een einde aan zijn denken
zodra de liefde weer komt wenken
het is nu hartje zomer
hij is een echte dromer
zij is een diepe denker
en schenkt hem leegte
zonder dekens, weken
zonder beweging
alleen uit liefde
teruggekeerde hartstocht
fluistert hij haar gezever
en laat het ijlen voortduren
ter afscheid van zijn dromen
want het blijft niet hartje zomer
en hij die werkelijke dromer
komt aan het einde van zijn denken.
Schrijver: mobar
zaterdag 19 september 2009
Toe, huil niet meer
Ik leef met zoveel begrip
voor jouw particuliere belijdenis
heb heel veel zelfde pijn
in mijn geheugen
maar waarom verhandel jij jouw woorden
als filosofie,
terwijl je in een discussie
mijn ego niet waardig vindt
zijn mijn ellebogen zacht
is dit ook mijn wereld
jij huilt jouw tranen
ik de mijne
maar huil nu niet meer
het verdriet is voor later
als de waarheid weer eens boven water komt
en jij je tranen weer wilt drogen
met de geduldige tranen van een ander
het zijn mooie woorden die je schrijft
jij kent jouw gevoelens als geen ander
maar ik als leek denk onmiddellijk
aan een persoonlijkheidsstoornis
je eigen verantwoordelijkheid
steeds afschuiven op een ander
is het niet God dan is het de mens
op jacht naar water, op één
of andere verdoemde planeet
waar uit jouw tranen bloemen groeien
ik dacht dat je meer in jouw mars had
dan zedenpreken en vinger wijzen
maar mystiek is jouw manier
om alle rationele gedachten te verhullen
om de pijn maar niet te hoeven voelen
het is jouw goede recht
jouw recht op troost
en aandacht.
© juli 2009, mobar
Van een groot verdriet
wil ik de wees zijn
de verloren pijn bewaren
als een gebroken boom
door onweer ontworteld
want ik heb je lief
ook al ben je onzichtbaar
in een vervuilde zee van tranen
mijn troosten komt voor jou te laat
lieve vrouw, van weemoed
ik wil een warme wintertrui
voor je breien met mijn lichaamswarmte
en warme chocolademelk
over jouw tedere sprei van liefde knoeien
morsen, druppelen, uitwrijven
maar jij niet mij
je vertrouwde mij niet
bleef wentelen uit zelfbescherming
maar er galmt een echo in mijn hoofd
wat heb ik je misdaan
wat heb ik je aangedaan
was het zo erg
dat ik het niet kon nalaten
met je te flirten
jij lieve tijgerin
van verregende zomerdagen
ik was voor je aan de riem gegaan
als je dat nodig had gevonden
had ik in jouw mand geslapen
als een vermoeide zuidvrucht
op de weg terug naar stilte.
Auteur: mobar
Geplaatst op: 10 Juli 2007
Categorie: vreugde en verdriet
dinsdag 7 juli 2009
Einde aan zijn denken
Er is een einde aan zijn denken
zodra de liefde weer komt wenken
het is nu hartje zomer
hij is een echte dromer
zij is een diepe denker
en schenkt hem leegte
zonder dekens, weken
zonder beweging
alleen uit liefde
teruggekeerde hartstocht
fluistert hij haar gezever
en laat het ijlen voortduren
ter afscheid van zijn dromen
want het blijft niet hartje zomer
en hij die werkelijke dromer
komt aan het einde van zijn denken.
Schrijver: mobar
zaterdag 19 september 2009
Toe, huil niet meer
Ik leef met zoveel begrip
voor jouw particuliere belijdenis
heb heel veel zelfde pijn
in mijn geheugen
maar waarom verhandel jij jouw woorden
als filosofie,
terwijl je in een discussie
mijn ego niet waardig vindt
zijn mijn ellebogen zacht
is dit ook mijn wereld
jij huilt jouw tranen
ik de mijne
maar huil nu niet meer
het verdriet is voor later
als de waarheid weer eens boven water komt
en jij je tranen weer wilt drogen
met de geduldige tranen van een ander
het zijn mooie woorden die je schrijft
jij kent jouw gevoelens als geen ander
maar ik als leek denk onmiddellijk
aan een persoonlijkheidsstoornis
je eigen verantwoordelijkheid
steeds afschuiven op een ander
is het niet God dan is het de mens
op jacht naar water, op één
of andere verdoemde planeet
waar uit jouw tranen bloemen groeien
ik dacht dat je meer in jouw mars had
dan zedenpreken en vinger wijzen
maar mystiek is jouw manier
om alle rationele gedachten te verhullen
om de pijn maar niet te hoeven voelen
het is jouw goede recht
jouw recht op troost
en aandacht.
© juli 2009, mobar
Abonneren op:
Posts (Atom)