Soms leefden er zomers in dat wolkenbeeld en bleef jij lentes lang een vreemde in dat verenkleed van warmte vloog ik onze schaduwen naar horizon zo droomrecht als jeugdige argeloosheid dacht ik dat je kastelen in plaats van kamelen zei, maar je zei kamelen en ik zag de kamelen zo droomrecht als onze argeloosheid leefden er wolkenbeelden in onze zomers en bleef je altijd bij me in bloemenjurkje op woonkamerbehang van mijn verlegen jongensdromen.
op 15:50 1 reacties: Mobar Vorstkasteel18 september 2009 15:53 Amie 14-04-2009 16:47 uur 'leefden er wolkenbeelden in onze zomers en bleef je altijd bij me in bloemenjurkje op woonkamerbehang van mijn verlegen jongensdromen.' vooral de laatste vind ik echt knap....blijf me afvragen wat ik onlangs van je las want ben het even kwijt en toch vond ik het ook een subliem schrijven...zal nog even bij je komen grasduinen... groetjes
corry broer 14-04-2009 01:19 uur
Schitterend verwoord, met name de laatste strofe! Liefs van Corry.*
Laatst was ik dronken zo erg aanwezig met geluk in mijn handen en vreemde schaamharen op mijn tanden dat ik vergat dat ik niet langer wist waarom het was begonnenmet mijn ontblote strenggevormde mannenborst te tonen:
de bezieling bestaat uit louter vragenof de bezieling bestaat naar de letter van het geheugennog altijd niet spraakzaam de verandering, van gedachten over gisteren en de toekomst
luister, dit is de waarneming van het dier op het geweten van het woord naar de letter van de vinger in de dijk kijk niet terug nu is een woord van toen, en ik ga weg ik kom niet terug ik verlaat dit eiland van verloren gevoelens en kunstmatig gevoede ego's ik voel mij bevriend met tuinkabouters en ik nodig hen uit voor een avontuur we lopen samen spelend, lachend naar het alfabet van trage beweging afgetrapt van de rede ik heb de benen van de bal nu is een woord, ik heb een reden om te zwijgen nu is ieder moment al lang voorbij.
Welkom om mijn persoonlijk geschreven gedichten te lezen .
Laat je een berichtje achter?
Dat kan onder ieder gedicht
of afbeelding in het reactieveld.
Veel leesplezier op dit door mij
gemaakte blog,
groetjes Mobar/Henk
Dirk Hermans Reageer op Eindroute
BeantwoordenVerwijderenMonday, September 17, 2007 15:02
mooi mooi
sunset Reageer op Eindroute
Monday, September 17, 2007 12:04
Zo voelbaar jouw verlangen, hoop (voor mij toch) overgebracht. Zelfs een dood ding (bij gebrek aan) brengt het tot leven.
Groetjes, sunset
rovago Reageer op Eindroute
Monday, September 17, 2007 02:03
Prachtig
Groetjes.
Roger
honingbijtje Reageer op Eindroute
Monday, September 17, 2007 01:09
dus die kwam net voorbij racen......;0
prachtig.
liefs honinbgijtje
no-more-less Reageer op Eindroute
Monday, September 17, 2007 00:55
ik ben even voorbij gescoterd
sweets, no-more-less
ela Reageer op Eindroute
Monday, September 17, 2007 00:40
Formule 1 op twee wielen.
ela
switi lobi Reageer op Eindroute
Monday, September 17, 2007 00:34
Zeker bijzonder, maar ook een ongrijpbaar verlangen...
Liefsliefs, switi lobi
Windwhisper Reageer op Eindroute
Monday, September 17, 2007 00:10
heel bijzonder verwoord Mobar, maar des al niettemin gewoon mooi
liefs Cobie
vrijdag 18 september 2009
BeantwoordenVerwijderenWolkenbeelden
Soms leefden er zomers
in dat wolkenbeeld
en bleef jij lentes lang
een vreemde
in dat verenkleed van warmte
vloog ik onze schaduwen naar horizon
zo droomrecht als jeugdige argeloosheid
dacht ik dat je kastelen
in plaats van kamelen zei,
maar je zei kamelen
en ik zag de kamelen
zo droomrecht als onze argeloosheid
leefden er wolkenbeelden in onze zomers
en bleef je altijd bij me
in bloemenjurkje op woonkamerbehang
van mijn verlegen jongensdromen.
© april 2009, mobar
Geplaatst
door Mobar Vorstkasteel
op 15:50 1 reacties:
Mobar Vorstkasteel18 september 2009 15:53
Amie
14-04-2009
16:47 uur
'leefden er wolkenbeelden in onze zomers
en bleef je altijd bij me
in bloemenjurkje op woonkamerbehang
van mijn verlegen jongensdromen.' vooral de laatste vind ik echt knap....blijf me afvragen wat ik onlangs van je las want ben het even kwijt en toch vond ik het ook een subliem schrijven...zal nog even bij je komen grasduinen...
groetjes
corry broer
14-04-2009
01:19 uur
Schitterend verwoord, met name de laatste strofe! Liefs van Corry.*
Eugeen
13-04-2009
22:50 uur
'n schoontje !
sb lavandula
13-04-2009
19:47 uur
prachtig, liefs hans
Purky Reageer op Alleen zonder antwoord
BeantwoordenVerwijderenWednesday, January 17, 2007 23:22
net of ik het kan zien, die bezochte kamer, liefs van Purky
Dreamlover Reageer op Alleen zonder antwoord
Wednesday, January 17, 2007 22:25
En daar is de duister weer.
Storm regen.
Maar jij bent de zon.
De rust de kalmte..
Echt..
Liefs
Dreamlover
Windwhisper Reageer op Alleen zonder antwoord
Wednesday, January 17, 2007 18:33
Afleiding is goed, hij is aan het werk, weet je
Liefs Cobie
Sunny boy Reageer op Alleen zonder antwoord
Wednesday, January 17, 2007 16:37
Leuk gedicht , geeft aardig weer wat er in de mens z'n leven om kan gaan en waarin de waarheid soms bitter kan zijn.
xMyrte Reageer op Alleen zonder antwoord
Wednesday, January 17, 2007 16:19
Mooi.
Afleiding is altijd goed.
Liefs,
Myrte
tulpje Reageer op Alleen zonder antwoord
Wednesday, January 17, 2007 16:19
geef je een dikke knuffel
liefs mij
Oorlam Reageer op Alleen zonder antwoord
Wednesday, January 17, 2007 16:13
ja het werk geeft veel afleiding!
woensdag 16 september 2009
BeantwoordenVerwijderenNU
Laatst was ik dronken zo erg aanwezig
met geluk in mijn handen
en vreemde schaamharen op mijn tanden
dat ik vergat dat ik niet langer wist
waarom het was begonnenmet
mijn ontblote strenggevormde mannenborst te tonen:
de bezieling bestaat uit louter vragenof de bezieling bestaat
naar de letter van het geheugennog altijd niet spraakzaam
de verandering, van gedachten over gisteren en de toekomst
luister, dit is de waarneming van het dier
op het geweten van het woord
naar de letter van de vinger in de dijk
kijk niet terug
nu is een woord van toen,
en ik ga weg ik kom niet terug
ik verlaat dit eiland van verloren gevoelens
en kunstmatig gevoede ego's
ik voel mij bevriend met tuinkabouters
en ik nodig hen uit voor een avontuur
we lopen samen spelend, lachend
naar het alfabet van trage beweging
afgetrapt van de rede
ik heb de benen van de bal
nu is een woord, ik heb een reden om te zwijgen
nu is ieder moment al lang voorbij.
© september 2009, mobar