Je vertelt mij over de dood achter de bergen maar iedere dag is voor mij een berg ik denk nog niet aan doodgaan je zegt dat alle twijfel door de stilte is ontstaan en je tuit je lippen om mij te zoenen in die waarheid ik roep als eerste nee, vergeet me en stel zelfs mijn woekerende zaad ter beschikking van de wetenschap denk ik niet dat het laakbare deel van de tweede kamer nu de handen in onschuld moet wassen het idee alleen al dat je niet meer je zaadloze mening mag geven omdat je anders tegen problematiek aankijkt vind ik ook behoorlijk eng er gaat een soort van intimidatie van uit vandaar mijn gevoelens in dit gedicht een mening heb ik voorlopig even niet totdat de gemoederen weer wat bedaard zijn maak ik mij ongerust, dat zeker cynisch vind ik wel een moeilijk woord omdat het vaak negatief wordt uitgelegd maar ik begrijp wat je bedoelt en zal voortaan beter op mijn woorden letten.
Schrijver: mobar
Geplaatst door Mobar Vorstkasteel op 06:58 Labels: Angst, Onzekerheid, Verwarring 1 reacties: Mobar Vorstkasteel26 juli 2009 07:00 -maud- Reageer op Nachtmerries hebben geen stal
Thursday, August 09, 2007 19:39
wouw.. werd er stil van. prachtig.. ga door.. moet meer van je lezen xxx
Free@Bird Reageer op Nachtmerries hebben geen stal
Wednesday, August 08, 2007 20:55
Prachtig dit!
liefs, kerima
roosjerood Reageer op Nachtmerries hebben geen stal
Wednesday, August 08, 2007 20:21
een echte parel van prachtige woorden
Bosdruifke Reageer op Nachtmerries hebben geen stal
Wednesday, August 08, 2007 19:19
mooi!
kerima ellouise Reageer op Nachtmerries hebben geen stal
En geloof dat ieder woord door het alleen zijn veel te bang aan een ander evenzo wordt uitgesproken zodanig dat het stil wordt getekend in het duister ontsla ik woord na woord omdat ik naar je luister dat ruik ik, dat tast ik met mijn ogen, blik ik het koekhappen, lanterfanten takken breken, mist verdrijven waar je op kan klimmen droom vergeten, stoute nachteno m eindelijk buiten te spelen in de verte danst een stoere man
Welkom om mijn persoonlijk geschreven gedichten te lezen .
Laat je een berichtje achter?
Dat kan onder ieder gedicht
of afbeelding in het reactieveld.
Veel leesplezier op dit door mij
gemaakte blog,
groetjes Mobar/Henk
zondag 26 juli 2009
BeantwoordenVerwijderenNachtmerries hebben geen stal
Je vertelt mij over de dood achter de bergen
maar iedere dag is voor mij een berg
ik denk nog niet aan doodgaan
je zegt dat alle twijfel door de stilte
is ontstaan en je tuit je lippen
om mij te zoenen in die waarheid
ik roep als eerste nee, vergeet me
en stel zelfs mijn woekerende zaad
ter beschikking van de wetenschap
denk ik niet dat het laakbare deel
van de tweede kamer
nu de handen in onschuld moet wassen
het idee alleen al dat je niet meer
je zaadloze mening mag geven
omdat je anders tegen problematiek aankijkt
vind ik ook behoorlijk eng
er gaat een soort van intimidatie van uit
vandaar mijn gevoelens in dit gedicht
een mening heb ik voorlopig even niet
totdat de gemoederen weer wat bedaard zijn
maak ik mij ongerust, dat zeker
cynisch vind ik wel een moeilijk woord
omdat het vaak negatief wordt uitgelegd
maar ik begrijp wat je bedoelt
en zal voortaan beter op mijn woorden letten.
Schrijver: mobar
Geplaatst door Mobar Vorstkasteel op 06:58 Labels: Angst, Onzekerheid, Verwarring
1 reacties:
Mobar Vorstkasteel26 juli 2009 07:00
-maud- Reageer op Nachtmerries hebben geen stal
Thursday, August 09, 2007 19:39
wouw.. werd er stil van. prachtig.. ga door.. moet meer van je lezen xxx
Free@Bird Reageer op Nachtmerries hebben geen stal
Wednesday, August 08, 2007 20:55
Prachtig dit!
liefs, kerima
roosjerood Reageer op Nachtmerries hebben geen stal
Wednesday, August 08, 2007 20:21
een echte parel van prachtige woorden
Bosdruifke Reageer op Nachtmerries hebben geen stal
Wednesday, August 08, 2007 19:19
mooi!
kerima ellouise Reageer op Nachtmerries hebben geen stal
Wednesday, August 08, 2007 18:57
goh wat schrijf jij toch erg en erg goed !!!
liefs
kerima ellouise
zaterdag 19 september 2009
BeantwoordenVerwijderenIk zie wel wat het met me doet
En geloof dat ieder woord
door het alleen zijn veel te bang
aan een ander evenzo
wordt uitgesproken
zodanig dat het stil wordt
getekend in het duister
ontsla ik woord na woord
omdat ik naar je luister
dat ruik ik, dat tast ik
met mijn ogen, blik ik
het koekhappen, lanterfanten
takken breken, mist verdrijven
waar je op kan klimmen
droom vergeten, stoute nachteno
m eindelijk buiten te spelen
in de verte danst een stoere man
de wind striemt zijn verwilderd gelaat.
© september 2009, mobar
Geplaatst door Mobar Vorstkasteel op 08:23 1 reacties:
Mobar Vorstkasteel19 september 2009 08:24
Jan
07-09-2009
12:08 uur
Mooi geschreven Mobar,... groeten Jan
Arlette.D.50
07-09-2009
11:20 uur
prachtig dicht Mobar, heb ervan genoten
Lieve groet, Arlette
Anneke Brands
07-09-2009
10:06 uur
Mooi weer Mobar! Liefs Anneke
salina
07-09-2009
08:31 uur
zo mooi ,stilmakend geschreven