zaterdag 2 juni 2012

Gedichtenkoffer

....
Bittere smart gezangen



Steeds meer vrouwen

lezen beter dan mannen

omdat ze weten

wat pijn betekent

.

vluchten kan niet meer

de droom is dood getekend

tussen tranen treedt de herfst

met stille waanzin in de nacht

.

niets meer te hopen

dan de stille kracht

het vuur dat woekert

in het hart van bittere smart gezangen.







Schrijver: mobar

4 opmerkingen:

  1. zondag 26 juli 2009

    Kamerschermen

    En hij, verwarde clown
    geschminkt gezicht
    lach om de rode mond
    vraagt zich lenig af
    achter de kamerschermen
    waar dit alles toe zal leiden
    telkens weer te horen
    hoe loyaal de christenen zijn
    in het accepteren van acceptatie
    hoe tolerant het geloof in de liefde
    alsof eindelijk duidelijk
    dat goed en kwaad niet bestaat
    bij dat riviertje waar haar bloed vloeit
    alle mystieke emotie in overvloed
    aan spiritualiteit, hij voelt haar
    diepe ademnauwkeurig ritme
    van haar innerlijke stem
    het vlinderzielen van het dagelijkse brood
    haalt hem even uit zijn verwarring
    de trieste verwarring waar zijn leven
    in verkeerd,
    en hij begeeft zich naar de kraandraait
    die open achter de kamerschermen
    en laat de vrije woorden stromen
    in het accepteren van acceptatie
    hoe sterk zet het geloof de wereld op zijn kop
    en staat zijn wereld nu voortaan ondersteboven

    en wie zijn nu de nagejaagde zielen
    zij die op een dag zonder zonde zijn
    de eerste steen gegooid in het ravijn
    de droeve maagden zonder pijn,

    in de omarming van niet communiceren
    het misrationaliserend mechanisme
    met de gedrevenheid van het gebroken hart
    van alles wat al bestaan heeft in de tijd
    is hij nu de opgejaagde ziel, misprijzende vragen
    van hen die op de onschuld jagen,

    misschien zijn eigen emoties
    vanwege een gangbare revolutie
    in het denken
    misschien enkele duistere geesten
    die meer zien in zijn waanverstandige woorden
    grondwettig in de aard van zijn bestaan.



    Schrijver: mobar
    Geplaatst door Mobar Vorstkasteel op 05:22 Labels: Delen, Geloof, Verwarring
    1 reacties:
    Mobar Vorstkasteel
    26 juli 2009 05:30

    Samhain Reageer op Kamerschermen

    Sunday, January 04, 2009 00:35

    Prachtig geschreven, zeer uniek Mobar, liefs Samhain X

    ninodepino Reageer op Kamerschermen

    Saturday, January 03, 2009 20:43

    TOPTOP


    TOP !

    liefs, nino.

    Dwaallicht Reageer op Kamerschermen

    Saturday, January 03, 2009 16:03

    Een heel bijzonder schrijven!

    Liefs Dina

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dina-Anna Reageer op Bittere smart gezangen

    Wednesday, August 20, 2008 20:36

    Mooi verwoord!

    Liefs Dina

    switi lobi Reageer op Bittere smart gezangen

    Wednesday, August 20, 2008 19:58

    Dit is mooi mobar. Er zit veel waarheid in.

    Liefs, switi lobi

    ©jade Reageer op Bittere smart gezangen

    Wednesday, August 20, 2008 18:28

    ja pijn is iets wat we niet snel zullen vergeten
    goed verwoord
    xx©jade

    _Lieverdje_ Reageer op Bittere smart gezangen

    Wednesday, August 20, 2008 18:05

    prachtig verwoord

    liefs

    Janny Schepenaar Reageer op Bittere smart gezangen

    Wednesday, August 20, 2008 17:39

    yep, ik weet ook wat pijn betekend, 24 uur per etmaal, al 17 jaar lang, leuk is anders,
    maar maak er liever niet teveel klaagzangen over, ik hou niet van klagen, al heb ik het vandaag twee keer hier gedaan, erg he
    laifs, Janny

    Littledolphin Reageer op Bittere smart gezangen

    Wednesday, August 20, 2008 17:13

    mooi zwaarmoedig mooi liefs barbara

    Oorlam Reageer op Bittere smart gezangen

    Wednesday, August 20, 2008 16:55

    ! (ik snap er dan ook geen zak van

    BeantwoordenVerwijderen
  3. dinsdag 11 augustus 2009

    Alleen voor Hem

    Voor hem is de illusie
    van het door hemzelf
    geschreven prachtgedicht
    groter dan het dichter
    willen zijn, van weten
    blijft hij af, dat klankbord
    is voor leken, die trage vliegen
    verkleven rijmend met de lachspieren
    blazen het insectenzaad
    op de glimpnachtspiegel

    draag het hem na
    wijs naar hem vingerdik
    weten wij veel
    de nacht spelt duister
    troebele sombere donkerte
    en lettert de eenzamen
    aan de zoete luister
    van de innerlijke eenzaamheid
    die zachte melodie van zwijgen

    hoor Zijn Hart is een Radio
    verheft zijn fluisterzangstem
    in de winterstadse sterrenlucht
    lees het tussen zijn binnenzinnen
    die rijmklanken van liefde
    in de twijfelzinnen van zijn eenzaam geluk
    breng het in zijn hart, zijn houten huis
    en verlaat de oude stad, gezamenlijk

    in dichtgetimmerde eenvoud
    stille meervoud van het alleen zijn
    zo dichterlijk dicht bij ons samen
    de zwijgende minderheid, zonder reclame.


    Schrijver: mobar

    Geplaatst door Mobar Vorstkasteel
    op 07:16 Labels: Delen, Eenzaamheid, Houden van
    1 reacties:
    Mobar Vorstkasteel

    11 augustus 2009 07:17

    nana Reageer op Alleen voor Hem

    Monday, January 28, 2008 23:36

    stille meervoud van het alleen zijn... en nog een aantal voltreffers
    ademloos gelezen en herlezen, prachtig!

    nana

    Quicksilver Reageer op Alleen voor Hem

    Friday, January 25, 2008 14:43

    Wohw in dichtgetimmerde eenvoud heb ik dit heel graag gelezen!!

    Een fijn en goed weekend
    Liefs van mij
    Dicky

    Janny Scheybeler de Jonge Reageer op Alleen voor Hem

    Friday, January 25, 2008 07:55

    heel graag gelezen.Gr.janny

    theo Reageer op Alleen voor Hem

    Friday, January 25, 2008 03:05

    enkele keren herlezen. erg intrigerend dit. voel soms herkenning en dan weer verwondering hetgeen een goed schrijven de lezer aandoet.

    Windwhisper Reageer op Alleen voor Hem

    Friday, January 25, 2008 00:19

    Ik vind het prachtig Mobar
    slaap lekker
    Liefs Cobie

    BeantwoordenVerwijderen
  4. vrijdag 31 juli 2009

    Droom vergeten horizon

    En je weet jouw stem nog
    bij het nagelbijten van de tijd
    waarin mijn strelen tastbaar ooit
    aan jou geen dode ziel verwijt

    dragen mijn benen geen beelden
    tillen mijn handen doorzichtig zand
    in het afleiden, heen dragen van vergeten

    schrijf ik verhalen voor de fabeltjeskrant
    omdat jij een uil bent en ik een bever
    jij alsmaar lui blijft, ben ik een gever.


    Schrijver: mobar
    Geplaatst door Mobar Vorstkasteel
    op 05:52
    1 reacties:
    Mobar Vorstkasteel

    31 juli 2009 05:53

    Littledolphin Reageer op Droom vergeten horizon

    Wednesday, July 09, 2008 06:05

    prachtig, liefs little

    BeantwoordenVerwijderen