vrijdag 7 december 2012
Brieven van Hubert Stuipje 4
Geschikte kleren,
zeventiende brief van Hubert aan de droomwereld.
Ik ben Hubert Stuipje. Ik ben niet helemaal normaal,maar dat is niet aan mij te zien.
Ik fantaseer soms zo fantastisch dat het net lijkt alsof het de werkelijkheid is. Ik vraag me af of het wel verstandig is om een stevige broek te kopen. Ik denk dat een stevige rok mij ook best zal staan, is ook handiger tijdens het bukken en eenvoudiger tijdens het rukken, want ik ben denk ik voor de liefde geschapen en daardoor ook niet echt een vampier, behalve als ik in de spiegel kijk en mijn eigen verlopen smoeltje ziemet een diepe zwarte schaduw er achter. Ik moet kleren zien te vinden die beter bij mijn leven passen. Kleren die meer uitdrukking geven aan wat er in mijn gedachten leeft aan onvoorspelbare droomverwarring en aanverwante zaken van de vrije geest.(Brief 17, H.S.)"Vreemd" mompelt Jaap Smet. En de heren besluiten het hier voor vandaag bij te laten.Er is nog meer werk aan de winkel. Jeroen Splinterman is uitgenodigd voor een radioprogramma. En Jaap Smet gaat verder met het bestuderen van enkele boeken die van belang kunnen zijn voor de rest van het verloop van zijn leven.Om de wetenschap te dienen behoor je in de eerste plaats een denker te zijn, en pas daarna ook een voeler. De twee professoren, zijn ook na het lezen van de brieven van de levensvoeler Hubert Stuipje nog niet tot de conclusie gekomen, dat de mensheid innerlijk aan het veranderen is. Door ongeduld gedreven hebben ze afgesproken om voortaan dagelijks bij elkaar te komen om tenminste enige brieven van de Heer Stuipje te bespreken, en indien mogelijk, hier en daar commentaar te leveren zodat de brieven in een wat breder perspectief komen te staan. De bijeenkomsten worden gehouden in Amsterdam omdat dat voor beide heren het makkelijkste is. Vandaag is brief achttien aan de beurt.
Roken versus libido, achttiende brief aan de droomwereld.
Een vereniging is een groep mensen, op een denkbeeldig eiland met eigen wetten, en manieren. De groepscultuur bestaat uit een verzameling van woorden en kreten waar een buitenstaander geen touw aan kan vast knopen. Essentieel lijkt in deze het hardnekkige misverstand dat potentie om te kunnen presteren, letterlijk en figuurlijk van het eigen libido lijkt af te hangen. En dat opgemerkt moet worden dat roken niet goed voor de potentie is. En dat er hele volksstammen met gekken zijn die roken om de potentie te verhogen. Omdat pillen tegen het roken de potentie verlagen. Omdat de potentie met roken op peil moet worden gehouden. Eigenlijk alleen maar omdat ze denken dat roken de potentie verhoogd, terwijl het tegendeel eerder waarachtig is, zoals overal valt te vernemen, buiten de grenzen van de vereniging, die uit elkaar is gevallen in een groep van rokers, en een groep van niet rokers.Maar het leven is een toneelstuk, dat moeten we niet vergeten.Ik denk dat een leren rok mij waanzinnig goed zal staan, waarschijnlijk ga ik later sparen, en koop ik een motorfiets. Maar nu eerst die droomherhaling over Florian kwijt zien te raken.(Brief 18 H. S.)"Tja" mompelt Jeroen Splinterman. "Het leven is een toneelstuk" mompelt Jaap Smet."Een fraai toneelstuk, Jaap, waarin alles een plaats in neemt, maar waarom?, dat is niet altijd duidelijk" "Ja, Jeroen, over het waarom blijven we nog even in het vage, wat bezield een mens om kunstenaar te worden tegen alle stroming en verwachting in, als een eenzaat, alleen op de wereld, met waarschijnlijk verzonnen vrienden en een gezonde drang tot overleven, maar het waarom? Tja we wachten af""Laten we gewoon verder lezen Jaap".Niet meer verliefd, negentiende brief aan de droomwereld.Jammer dat Florian, niet meer verliefd is, niet meer verliefd op het leven niet meer verliefd op de liefde, maar hij heeft gelukkig een goede smaak en is niet afhankelijk van zijn gekte, zoals ik, Hubert Stuipje, zo dikwijls wel omdat ik gewoon niet anders kan doen. Ik hoef geen kleren van de keizer ze staan mij niet omdat ik nog maagd ben, en dat zal altijd zo blijven, omdat ik een klein piemeltje heb, en het voor de liefde voornamelijk van mijn hoektanden moet hebben.Er zijn geen momenten van twijfel, er zit een zekere ernst in mijn bestaan. En natuurlijk op tijd de medicijnen slikken, anders is het gedaan met de afstand, anders komt alles dichterbij dan noodzakelijk.(Brief 19, H.S.)."Dit klinkt bijna als onvrijwillige ironie" zegt Jaap Smetterwijl hij de thee inschenkt en moeite doet om niette morsen. "Laten we meteen doorlezen in de volgende brief"mompelt Jeroen Splinterman terwijl hij het theekopje aanpakt.Dan komt alles dichterbij, twintigste brief van H.S. aan de droomwereld.Dan komt alles dichterbij, zoals een wolf in de nacht, in nabijheid van een prooi, in wat voor gedaante dan ook, schaap, geit, konijn, rat, kalkoen, kunstenaar, mens, het maakt niet uit. Vrouw, vriendin, minnaar, minnares, vriend, Florian, Hubert Stuipje vampier, fabeldier, alles en iedereen komt dichterbij. Steeds dichterbij.Confrontaties moeten uit principe vermeden worden, het is beter te geloven in het eigen geloof, anders kan je net zo goed niet in een groep zitten. Groepen ondermijnen de vrije geest, tenzij je een groepsgeest bezit, en gelooft in het fabeltje van de mens is een sociaal dier, de natuur is ons grote voorbeeld.(Brief 20, H.S.)"De consensus van het poldermodel" mompelt Jeroen Splinterman, niet wetende dat ervaringsdeskundige Smet zich ergert aan zijn gemompel. Ongeduldig legt Jaap direct de volgende brief op tafel. Dominante gek, brief 21 aan de droomwereldHet is nog even afwachten wie er de meeste dominantie kan verzamelen om voor opperste gek door te gaan. We zitten nog te wachten op een grote sukkel die met een verwaarloosde hoer door een deur kan gaan. Alle duimen omhoog de wereld is oké. Een onnozelaar die niet gebukt wilt gaan onder het juk van de armoede en die er anderen van kan overtuigen dat ze net zo onaardig moeten zijn.We moeten nog een almachtige gek zien te vinden die het geloof in het fabeldier niet onnozel vindt. Een dichter onder de dichters die zijn mede dichters en oprichters van de dwaze duisternis weet te waarderen zoals een varken de truffel waardeert.En geloof in jezelf anders doet een ander het voor je. En ben je voor je het weet een uit plastic gefabriceerde cultfiguur, die met een houten reet verslaafd achter een schermpje met alleen maar leugens over de waarheid zit na te denken, hoe hij anderen kan kleineren, als die lieve knuffelbeer die boven stilstaand water staat te masturberen uit onbegrip, en het heilige geloof dat het eigen ego tenslotte waarachtig uit de ziel zal ontsnappen.(Brief 21, H.S) "We moeten duidelijk zijn". Jeroen Splinterman spreekt klare taal, tijdens de zoveelste bijeenkomst ten behoeve van het rapport over de sociale situatie van de kunstzinnige gek, tegen het einde van de vorige eeuw. "We kunnen geen conclusies trekken, als we alleen de brieven van Hubert Stuipje bij het onderzoek betrekken." "Het is klaarblijkelijk een enorme fantast, hij beeldt zich in dat hij vampier is, en dat hij voor de liefde is geboren." vervolgt Jeroen. "We hebben ook documentatie van andere kunstzinnige gekken nodig. Brieven, verklaringen, wegleg berichten, desnoods gedichten, alles wat voorradig is." "Kan jij nog eens in de kaartenbakken kijken", vraagt Jeroen aan Jaap Smet. "Dat wil ik wel doen" antwoord Jaap, "maar is het niet verstandig eerst alle brieven van Hubert Stuipje door te nemen". "Om eerlijk te zijn, die brieven van Hubert Stuipje komen mij zo ongeveer mijn strot uit." antwoordt Jeroen Splinterman met een pissig stemgeluid. "Je had toch ook nog wat informatie over een dichter?" "Een dichtende gek?" "Een kunstzinnig dichtende gek?". "Ja, dat klopt" antwoordt Jaap. "Maar laten we eerst nog twee brieven lezen van Hubert Stuipje, het is nog een hele stapel" "Okay, het moet maar" snauwt Jeroen Splinterman. "Nee laten we toch maar tot morgen wachten, ik moet vanmiddag nog zwemmen" bedenkt Jaap zich plotseling en de twee besluiten tot morgen te wachten.
Schrijver: mobar
Als armoe diepe wonden slaat
Als armoe diepe wonden slaat
en wind te guur voor het gelaat
bomen doet buigen van verdriet
versleten zool die niemand ziet
kapotte trui in droeve bui
gebroken been en zere teen
verloren hart in bittere smart
geen groene duim of zuigfestijn
alleen maar zorgen in het breina
ls droefenis geen uitweg vindt
en ziel met geest leegte bemint
voel jij je een verlaten kind
geen weg terug in goed en kwaad
en wind steeds harder op de straat
doet huilen ook het kinderhart
heeft geen leven, zelfs dood is hard
de armoe maakt de mens apart.
© september 2009, mobar
14-09-2009
15:28 uur
Het komt ook nogal eens voor dat mensen die genoeg hebben niets kunnen missen. Terwijl mensen die weinig hebben juist wel delen. En, zoals Mobar opmerkt het hoeft niet pers? materieel te zijn wat je geeft !
Heb je helemaal gelijk in, misschien leer je anderen dingen te delen, je zal wel moeten, als je niets te makken hebt.
bedankt voor de reacties.
goed geschreven, maar voor mij rips poverty eachother apart, maw als je wat hebt om te geven kan je het tenminste delen, als je niets hebt valt er ook niets te delen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten