Natuurlijke rol
De natuurlijke rol
die mij als vrouw
door de natuur is gegeven
staat geen impulsen af
aan tijd
die uit zichzelf
eenvoudig is
uit te leggen
en in een poging
tot nieuwsgierigheid
probeer ik soms uit
hoe het zou zijn als een man
die de natuur niet is vergeten
dan laat ik alle bloemen
verwelken in de nacht
en kus ik alle vlinders
fluisterend ter beschouwing
zacht
in flatgebouwen
die met de wolken vrijen
bewonder ik de vrijheid
van de mens in al zijn peinzen
en dan vlieg ik weg
als een paradijsvogel
in al zijn pracht
want over schoonheid
kan de arme mens
helaas niet veinzen.
Schrijver: Sally Winterflow
Inzender: Henk van Dijk, 02-07-2011
Geplaatst in de categorie: vrouwen
Deze inzending is 249 keer bekeken
Beoordeling: 5.00 Aantal stemmen: 1
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
dinsdag 14 augustus 2012
BeantwoordenVerwijderenGedachten om te vergeten
...
Geplaatst door Mobar Vorstkasteel op 13:03
8 opmerkingen:
Mobar Vorstkasteel14 augustus 2012 14:30
Grijze winters
Grijze winters
ze gruwelen
boven mijn dakpan
en brein van duizend zolders
verstikte zon verscholen
maan aan God geboden
daal ik terug vannacht
naar kelders vol onmacht
soms warm, vaak koud
van blind geboren
helderziend gemaakt
tot toverwoorden
draag ik onder
mijn naakte ziel
als held verklaart
en wond gevonden
van het dichterlijke ego
zonder duisterzonden
plaatsgenoot
stadsgenoot
medeconsument
tot tovernoot
pracht
overkomen
en bijster staaf gegoten
slaaf gemaakt
van dertien dromen
diepe kloven
tussen de onbeminde
zolen, simpele zielen
zodengoden
slaap ik winters
zonder hart.
Schrijver: mobar
:
Mobar Vorstkasteel
12 juli 2009 04:53
Marousia Reageer op Grijze winters
Saturday, December 29, 2007 19:52
Een werkelijke prachtige parel heb je hier weer neer weten te zetten. Liefs van Marousia
Quicksilver Reageer op Grijze winters
Saturday, December 29, 2007 13:14
in een adem gelezen.. een pracht mobar!!
liefs, knuffel
Dicky
kerima ellouise Reageer op Grijze winters
Saturday, December 29, 2007 12:11
prachtig Mobar...één adem-powezie !
liefs
kerima ellouise
janny schepenaar Reageer op Grijze winters
Saturday, December 29, 2007 11:13
ja dit is mooi, dit is poëzie, graag gelezen,
liefs, Janny
conan Reageer op Grijze winters
Saturday, December 29, 2007 09:37
ja , mobar , je gedichten heb ik gemist ... je verrassende beelden...je staaf-gieten
liefs conan***
BeantwoordenVerwijderen
Mobar Vorstkasteel14 augustus 2012 14:36
Bewolkt begin
Er is 1 reactie op deze inzending:
Naam: Coby Poelman-Duisterwinkel
Datum: 11-05-2010
Bericht: Heel treffend! Goed gedicht!
BeantwoordenVerwijderen
Mobar Vorstkasteel14 augustus 2012 16:00
Vogeltje fladder
Fladder dan vogeltje
vlieg van hier naar de maan
ik was nooit de minnaar
die leraar of meester
ik was slechts kabouter
en zocht een maagd in jouw taal
maar nu zijn hier de tranen hetzelfde
bitter zuur, verdriet zonder werkelijk afscheid
leef ik tussen afgeschermde muren
mijn handicap maakt mij minder dan ik ben
maar je mag niet bij me bedelen
je moet ver weg gaan, nooit meer terug komen
vrij zijn zonder mij, als vogeltje zonder schroom
je hoeft niet te blozen, of steeds naar me te lachen
ik weet wel dat het leven klote is
en het liefst zonder mij
in een land waar de dichters
lekker vlees verkopen
en niet opzien tegen iemand
die de koningin tutoyeert
wanneer ze nachtelijke slipjes wast
omdat wassen schijn geeft van schoonheid
je hoeft geen volmaakte taal te zijn
of de het en de die in een zij te verliezen
ik sla het woordenboek open bij nul
en begin weer bij het bevriezen
ik leg mijn hart wel op het heksenvuur
omdat ik je weer dreig te verliezen
maar weet wel dat ik net zo eenzaam
ben als jij in momenten van wanhoop
en dat ik me schaam als een schaap
dat ik er nu over schrijf.
Donald Dankzand
Geplaatst door Mobar Vorstkasteel op 15:14 1 opmerking:
Mobar Vorstkasteel20 juli 2009 15:15
Free@Bird Reageer op Vogeltje fladder
Tuesday, January 01, 2008 19:43
zoveel woorden Mobar en ik lees bedelend naar meer
Claire Q Reageer op Vogeltje fladder
Monday, December 31, 2007 20:05
pfff ffies je gedichten doorgelezen
en je hebt zoveel "strakke" zinnen
en reflecties er in verweven..
geweldig gewoon!
Liefs!
Mobar Vorstkasteel14 augustus 2012 18:07
BeantwoordenVerwijderenSpeelfilms
IJverde jij wederzien
of wederhoren
plakte jij dromen
achter gekalkt behang
tijdens een tocht naar de rivier
naar een droom,ver weg van hier
haperde de weg terug
zoals in speelfilms
achter in de Kerkhal
hield er getuigenis beraad
op het grote witte doek
van bewegende projectie
en we hielden van Tarzan
waren vertrouwd met apen
de dikke en de dunne
door regen en wind bevriend
hielden van ons, kinderen.
© september 2009, mobar
02-09-2009
12:24 uur
Indringend en mooi gedicht.
films kijk ik met vrienden en vriendinnen, ook al voel ik me dan nog kind. het is een fijn gevoel om samen naar iets te kijken wat ons met elkaar verbind
BeantwoordenVerwijderen
Mobar Vorstkasteel15 augustus 2012 14:23
Nachtmist
De stilte daalt als een dikke nachtmist
in de trui die je op mijn bed achterliet
vind ik een paar haren van jouw kalend hoofd
de gordijnen waaien het stof van de bergen
een hemel kleurt rood door al mijn bijgeloof
durf ik die trui niet meer te wassen
maar ik ben op weg
naar de keuken
en zie het stille fornuis
naar mij wenken
dikke nachtmist trekt langzaam weg.
© september 2009, mobar
13-09-2009
22:55 uur
En toen Mobar ging je lekker eten bereiden en misschien ook nog wel de trui van je vriend wassen?
Mooi geschreven, 13-09-2009
18:38 uur
Mooi verwoord
BeantwoordenVerwijderen
Mobar Vorstkasteel24 augustus 2012 14:23
Haven
Ik wil de moeder niet zijn
die haar kind niet kan vertrouwen
of de vader, op een rivier van whisky
in zijn donkerblauwe blouse
met niets te verliezen
ik zal de dochter niet worden
in die rode jurk van liefde
zal ik niet trouwen en nooit rouwen
de zoon zal ik nooit kennen
als vrijgezel kan ik slechts wennen
aan het vertrouwde van de haven.
Schrijver: Jeroen Splinterman
Inzender: Henk van Dijk, 01-10-2011
Geplaatst in de categorie: maatschappij
Deze inzending is 128 keer bekeken
Beoordeling: 6.67 Aantal stemmen: 3
Speelfilms
BeantwoordenVerwijderenIJverde jij wederzien
of wederhoren
plakte jij dromen
achter gekalkt behang
tijdens een tocht naar de rivier
naar een droom,ver weg van hier
haperde de weg terug
zoals in speelfilms
achter in de Kerkhal
hield er getuigenis beraad
op het grote witte doek
van bewegende projectie
en we hielden van Tarzan
waren vertrouwd met apen
de dikke en de dunne
door regen en wind bevriend
hielden van ons, kinderen.
© september 2009, mobar
02-09-2009
12:24 uur
Indringend en mooi gedicht.
films kijk ik met vrienden en vriendinnen, ook al voel ik me dan nog kind. het is een fijn gevoel om samen naar iets te kijken wat ons met elkaar verbind
BeantwoordenVerwijderen
Mobar Vorstkasteel15 augustus 2012 14:23
Nachtmist
De stilte daalt als een dikke nachtmist
in de trui die je op mijn bed achterliet
vind ik een paar haren van jouw kalend hoofd
de gordijnen waaien het stof van de bergen
een hemel kleurt rood door al mijn bijgeloof
durf ik die trui niet meer te wassen
maar ik ben op weg
naar de keuken
en zie het stille fornuis
naar mij wenken
dikke nachtmist trekt langzaam weg.
© september 2009, mobar
13-09-2009
22:55 uur
En toen Mobar ging je lekker eten bereiden en misschien ook nog wel de trui van je vriend wassen?
Mooi geschreven, 13-09-2009
18:38 uur
Mooi verwoord
BeantwoordenVerwijderen
Mobar Vorstkasteel27 augustus 2012 17:28
mopske
Wednesday, October 19, 2011 18:35
supermooi schrijven rakend tot op het bot,
gr mopske
Nipster
Wednesday, October 19, 2011 09:45
wow! Wat weer goed neergezet!!
Fairouz
Wednesday, October 19, 2011 09:03
schitterend geschreven mobar
je bent een bijzondere schrijver. ( graag komen lezen )
zonnige groet , Fairouz
windwhisper
Wednesday, October 19, 2011 08:47
wowww hiermee overtref je weer mijn stoutste verwachting, welk een schrijven, mooi mooi mooi en diep droevig
warme groet en goede morgen Mobar
vanuit het Haagse Cobie
BeantwoordenVerwijderen
Mobar Vorstkasteel27 augustus 2012 18:25
Antonie
Monday, May 07, 2012 16:11
Goed Mobar!Je bent soms weergaloos goed! vrgr-antonie-
Quicksilver
Monday, May 07, 2012 12:29
is dit liefde? stemt tot nadenken...
lieve groetjes
windwhisper
Monday, May 07, 2012 11:54
zelfs een tweede maal lezen laat de sfeer proeven
warme groet Cobie
goede middag Mobar
trucker klaas
Monday, May 07, 2012 00:32
het nummer blijft boeien
een terechte vraag die voor velen een andere invulling bevat
Mobar Vorstkasteel11 september 2012 10:28
BeantwoordenVerwijderenvrijdag 18 september 2009
Ooit jouw vader
Dat ooit jouw vader
over wormen sprak
alsof die de dood
zouden verteren
het verlies nog tastbaar
dicht bij het leven
dat zijn cynisme boekdelen sprak
over doodgeboren
lentekinderen en duistere machten
die toestemden om het boek
zonder inhoud te verbranden
liet ons koud in het verlangen
om vergankelijke dingen
niet langer voor de vorm
te hangen aan de hoogste boom
waarin wij roofvogels gezeten
onze vredespijp uitbliezen
onze zondes overdachten
zon opvingen met een glimlach
een stukje drop op onze tanden
omdat ooit jouw vader
zijn kinderen blauwsloeg
in onderwijzen was
dat wat anders
dan een opvoedende tik
opgesloten in de genen
en later in een isoleercel
totdat je bijna stikte
in eigen trouwe braaksels
van overdachte wortels
getrokken uit de dood
in stilte gekookt
omdat ooit jouw vader
zelf ook een verslaafde was
niet zozeer aan de nacht
maar de onmacht van jouw moeder
die vaak het avondeten oversloeg
met onvergetelijke bemoeizucht
waar de kinderen onder leden
en vaak voor niemand
de deur uit gingen
zonder eten
alleen een koek
in de broek
omdat ooit jouw vader
zelf ook bang was voor de dood
niet zozeer uit onmacht
maar uit angst voor de nacht
die zich neerstreek
op zijn onbeholpen geweten
al aangetast door de schizofrenie
waarmee de buitenwereld zich toonde
en langzaam de eer van het gezinaanvrat
in zondagse tekortkomingen
die werden tenietgedaan
door de klusjes van de dominee.
Schrijver mobar
Geplaatst door Mobar Vorstkasteel op 07:00 2 opmerkingen:
Mobar Vorstkasteel18 september 2009 07:05
Naam: Quicksilver
Datum: 17-09-2009
Bericht: Héél sterk indrukwekkend schrijven!
Naam: kerima ellouise
Datum: 16-09-2009
Bericht: een zo ingravend, sterk schrijven...indrukwekkend..op meerdere vlakken!
Naam: Frederik
Datum: 16-09-2009
Bericht: Heftig gedicht. Ik vraag mij af of dit de deur open zet voor meer "heftige" gedichten, mede omdat ik mijzelf inhoud.
Mobar Vorstkasteel18 september 2009 07:06
16-09-2009 mobar netgedicht Ooit jouw vader 108 6.82 11 3
Reageer op Trui
BeantwoordenVerwijderenMonday, November 12, 2007 23:39
Eens te meer is jouw diepgang nog treffender dan je gedicht...
Liefs... switi lobi
lommert Reageer op Trui
Monday, November 12, 2007 22:57
indenkend droefmooi gedicht
stevige groet
willem
Quicksilver Reageer op Trui
Monday, November 12, 2007 21:44
Dit gedicht is diep nadenkend! In een warme trui kan het als een deken over je heen vallen! Zo hoort het, maar ik proef een gemis, omdat je niemand kan bedanken...
toch bedank je velen hiermee.. zet mij weer aan het denken...
warme knuffel
liefs, Dicky
ninodepino Reageer op Trui
Monday, November 12, 2007 21:27
sterk, vanonder mijn trui
Monday, November 12, 2007 21:13
He, mooi dit. Aan het thema te zien hoop ik dat deze trui je nog lang warm houden mag. Haal hier wel iets meer uit dit gedicht dan enkel maar het thema winter. Ben ik juist? Een gemis van een geliefde of zo? da's wat ik er allemaal kan uithalen
zaterdag 19 september 2009
BeantwoordenVerwijderenSpiegel jouw hart
Speel met de zon
geef zonde geen kans
laat jouw innerlijke ik
steeds van vrijheid genieten
geloof in speelsheid en verdriet
spiegel jouw hart aan de liefde
zie jouw gelaat nooit onbemind
spiegel jouw hart naar de maan
en voel jouw inwendige kind
spiegel jouw leven met gevoelen
geniet van de natuur en de windv
ergeet dat andere soms bedoelen
wat in wezen niemand vind
spiegel jouw tranen aan de regen
vertrouw de gebaren van de geest
kom jij jezelf dan weer eens tegen
dan is het niet voor niets geweest
spiegel jouw hart naar de zieldie
in een ieder aanwezig
steeds voor genade valt.
© september 2009, mobar
15-09-2009
15:36 uur
lief inlevend gedicht . Zal ik niet gauw vergeten.
Het maakt blij. Je bent een meester in woorden en gevoelens weergeven. Een mens heeft ook weleens behoefte aan een
compliment, wat echt uit mijn hart komt.
... ben even komen lezen bij jou ... deze viermaal