vrijdag 1 maart 2013
Afscheidsbrieven
Ik sta hier stil en lees jouw brieven. Ze zijn mooi geschreven, ook al omvatten
ze een afscheid tussen twee geliefden. Dit wordt mijn eerste kerstfeest zonder jou.
Het zal een sombere kerst worden, zonder jouw dierbare pianospel, en de prachtige
Christelijke liederen, die je zo gaarne voor mij zong. Je bent nu bij een ander,
vijftien jaar jonger dan ik, maar met meer ervaring in de liefde.
Je straalt de hele dag die hitsigheid uit, alsof je alle mannen ter wereld wilt versieren. Ik zou wel willen dat je in een andere straat gaat wonen. Het valt mij bitter je zo te zien met jouw jonge minnaar.
Ik heb de piano aan de buurvrouw gegeven. Ik zit hier en ik overdenk onze tijd samen. De gelukkige kerstfeesten in onze ruime villa. De mensen die we ieder jaar weer uitnodigden om de geboorte van het Christuskind met ons te vieren.
Dit jaar zal alles anders zijn. Ik lees jouw brieven nogmaals nauwkeurig door, en begrijp waarom wij afscheid moesten nemen. Het is stil hier zonder jou, maar jouw afscheidsbrieven brengen troost, en bieden mij ruimte om door te gaan. Veel geluk met jouw nieuwe vriend, ik doe mijn ogen dicht als jullie voorbij lopen, en zoek mijn troost bij de hond, die gelukkig bij mij is gebleven.
© december 2009, mobar
03-01-2009 mobar netgedicht Haar onbeholpen droomziel 253 7.25 4 0
BeantwoordenVerwijderenLente genegen
BeantwoordenVerwijderenZomer verlangen
Herfst heimwee
Winter stilte
Druppelland Deel 3 Geruchtenspiegel
BeantwoordenVerwijderenDruppelland Deel 2 Jasgrenzen
BeantwoordenVerwijderenEiland van duisternis
Dato Droogkloot
Anita Dalstraat
Schrijft ook brieven.
zaterdag 8 december 2012
BeantwoordenVerwijderenVerleden van Florian
...
Witte tijger in de nacht mobar 37
BeantwoordenVerwijderenEn nog steeds…
BeantwoordenVerwijderenSunday, January 21, 2007 19:41
nou lievie toch wat is dit nu ineens,probeer er nu van te genieten,je straalde gewoon,probeer dat vast te houden.liefs
En nog steeds…
Sunday, January 21, 2007 15:02
heb een beetje vertrouwen in jezelf Florian, en volg je hart, je bent verliefd, geniet ervan.
Knuffie Cobie
Claire Q Reageer op En nog steeds…
Sunday, January 21, 2007 12:43
I wanna fly
and don't want to remember
Just feel and live life
The love that's there
Free in arms of warmth
And leave the bluesnight
behind....
Mooi geschreven! Liefs
arie Reageer op En nog steeds…
Sunday, January 21, 2007 11:58
Loslaten van het oude(vertrouwde), jezelf opgeven; is dat wat je vreest?
Geloof me, je geeft jezelf niet op, je wordt meer, meer van beiden...
En ja, dat kan soms verwarrend zijn
liefs, arie
En nog steeds…
Sunday, January 21, 2007 11:49
liefs
En nog steeds…
Sunday, January 21, 2007 09:55
Ach Florian, je 'denkt' te veel. Geniet eenvoudig van je verliefdheid, liefde. En verward? Dat hoort er nu eenmaal bij. Zeker in het begin.
Treffend tonend overgebracht.
Liefs en fijne dag,
maandag 1 oktober 2012
BeantwoordenVerwijderenUit het dagboek van Florian
....
vrijdag 17 juli 2009
En nog steeds…
En nog steeds is mijn dromende hoofd genegen
naar het bonzen van zijn liefdeshart geluisterd
op zoek te gaan naar nieuwe liefdeswegen
te lang zat ik achter geraniums gekluisterd
als ik zijn zoet geparfumeerde stem hoor fluisteren
denk ik aan niets anders dan eeuwige liefde
zo zacht trillen zijn lipjes en zuig ik thans zijn tepel
en ik wil niet wegzakken, niet ten onder gaan in mijn verdriet
dat hij mij direct weer kan verlaten, of geen antwoord weet
op de ondergang van mij, altijd te laat komend zonder vragen
helemaal alleen in het zenuwpezen van de tijd doden
is er een droom dan, die vraagt om een antwoord
of een enkele zwaluw die zomer maakt, moet ik hem
zijn zin geven of achteraf mijn zinnen laten leven
wat als ik faal, en alsmaar te laat blijf komen
steeds maar weer achter zijn verlangens twijfel
terwijl mijn tong ruwer wordt, mijn vingers stijf
kan ik hem niet inlijven in mijn gewoonte
nooit voor mijn beurt te spreken, en alles laten wegglijden
zoals sneeuw van een berg glijdt en er een lawine wordt gevreesd
moet ik net als hij op zaterdag een schaap gaan aaien
mijn handen opnieuw uitsteken naar degenen die reeds dood zijn
kan ik die klamme deken van mijn rug gooien, en zonder
deze zoete tranen, iets betekenen voor de mensheid
die zich in mijn falen heeft verzuimd, zal ik een encyclopedie
volschrijven over alle liefdeszuchtjes en genotkreetjes
die hij uitslaakt met zijn hoge stem tegen alle regels in
of moet ik gewoon in hem zijn, zoals alle mooie mannen in hem zijn
hem een zonsopkomst beloven, voor een droomreis vol verloven
gewoon fijn zijn grotje uitbikkend voordat het schip uiteindelijk zinkt
ik weet het niet, we zien het wel.
...
Schrijver: Florian - 2007
donderdag 8 november 2012
BeantwoordenVerwijderenKoortsdroom
Koortsdroom
Een in eerbied gebogen volk
en appelbomen aan de hemelrand
zie ik, gedacht met zieke ogen
samen met een andere naakte man
om verse appels te gaan plukken
in die rijpe boomgaard voor zieken
lees ik ernstig, reusachtige boeken
in een verzonken stilte, hemelbed
nog duidelijker, liefde, omschreven
voor de ogen van de reizigers
denken we samen aan schoonheid
om de nacht omvangrijker te maken
delen we elkaar adem, in de koorts
van luisteren, verduisteren, kussen we
een donkere wereld achter de gordijnen
bloeit het land aldoor in de spelonken
leven vrouwen, dichteressen van schoonheid
die ondeugend naar ons lonken, flirten
met wat we tot de dood volbrengen.
Schrijver: mobar
Inzender: Henk van Dijk, 21-10-2008
donderdag 16 februari 2012
BeantwoordenVerwijderenWintertijd - droomvrijheid