Natte herfst

Natte herfst

De bomen bogen oktober in november
met vallend blad en takkengeraamten
lag jouw droom bij de rivier
snakte ik naar jouw naam
een gedicht, desnoods een vloek
hield jou in mijn hart gevangen
steeds dichterbij kwam de angst
je tenslotte toch te verliezen,

ik omhelsde een warm gezellig paard
maar ontegenzeggelijk in die ijzige stilte
het was mijn stalen afgedankte fiets
die steigerde onder vallend vloksneeuw
jij nam mij mee naar die rijke vrouw,

die eenzame mannen kon verwarmen
door de groentesoep en haar inborst
ik liep met haar nachtenlang door de Kerk
bikte af en toe onhandig een kaars af
maar jij hielp mij overeind,

ik had die warmte nodig
omdat jij schreef
over die andere wereld
waar hart na hart te koop bleek.


Schrijver: mobar

Mobar Vorstkasteel
17 juli 2009 04:56
 Natte herfst

Sunday, December 07, 2008 16:29

Zo herkenbaar poetisch verwoord, een pracht Mobar!


 Natte herfst

Saturday, December 06, 2008 00:08

Aangenaam, zeer aangenaam.