Bezemwandeling

Geschreven door mobar

We liepen langs hoge bomen onder schaduw van takken door het nachtwoud bij ’t spiegelmeer het idee was dat het dier een ziel had en de mens een geest we filosofeerden wat over eenvoud, de natuur en ’t eenvoudige verlangen niet langer bezit te zijn van de wereld maar vrij in hart en ziel het begon heel onbezonnen maar het verlopen van tijd gaf ons moed, geduld en hoop om bij elkaar te bezemen in de nacht.

 

© Copyright Henk van Dijk