Eiland van duisternis

Geschreven door mobar

Al ’t liefdesvertrouwen is op ’t duistereiland achtergebleven in dikke mist vol schimmige erotiek en zoekgeraakte brieven in duisternis dwalen we af in filosofieboeken en kattebelletjes schrijven we laatste aantekeningen misschien als eenzame droom of als herinnering aan toekomst in emotieloze getuigenissen beleven we stilte in langzaam veranderende tonen doelbewust tussen blinde muren uitdrijvend in zwijgzame geestgeluiden beluisteren we leegte en denken samen dieper ademend in rust gelovend naderen we kustverlangens en ruimte om oceanen te overzien worden we knus die diepe lijfzucht van de linkerborst zoekt naar wegen om de ziel te bevrijden naar vleugels om ’t luchtruim te bevliegen nabij het eiland van duisternis voor altijd in onze bonzende harten achter weemoedige duinen, zand en zee beleeft het laatste woord zijn hoogtepunt in duisternis eenzamer dan de langste nacht.

 

© Copyright Henk van Dijk