Stille man 1

Geschreven door M

Stille man Naadloze regen -------------------------------------------------------------------------------- Een droom vervult naadloze regen een duisternis omhelst pijn in het onbeholpen van bewegen hoe het is om zonder ziel te zijn zo groot is ons geluk en de angst het te vergeten Minnie, toe nou treur nooit om mijn tranen er zijn zoveel andere manen meer dan genoeg andere mannen en jij bent goed met pannen dus waarom zou je koken we zijn slaven van slaven we zijn niet vies van een advies om de orde te handhaven laten we gedichten opdraven we zijn niet anders dan we zijn breng mij gewoon de deur uit doe mij weg uit stank voor dank dus veeg de tranen van je tepelhuid en troost de poes weer op de bank wat heb ik in te brokken dan alsmaar tegen je jokken je levenslust vergokken gooi mij gewoon het raam uit doe mij weg uit stank voor dank dus veeg de tranen van je hoofdhuid en troost de poes weer op de bank. -------------------------------------------------------------------------------- ................................. Verdriet / Eenzaamheid / JIJ ................................. De vogels zijn vertrokken -------------------------------------------------------------------------------- De rivier sleurt zich onder zomerzon naar beneden waar een diepte walgt zijn er twee mannen in de stroom gesprongen dadelijk moet er dringend iets gebeuren maar we zijn in de sombere ban van het geluid de twee mannen zwemmen dagelijks uit onze kelen roepen onraad, gaan met een vreemde dood naar bed hoe moet het zijn als je zo huichelt ben je dan iedere dag een kind roep je om een naam een andere naam door niemand ooit verzonnen zijn de vogels vertrokken uit mijn huivering ik ken geen mannen net zo gezellig als jij tijdens het voorafje sla ons niet dood omdat we eenzaam zijn dit schrijven is bedoeld als uitnodiging voor een diner. -------------------------------------------------------------------------------- -------------------------------------------------------------------------------- Vertrouwde realiteit -------------------------------------------------------------------------------- Hij is niet bezig met leven, of geboren worden door zijn vlijtige meid kan hij nog alle kanten op en dat houdt hem bezig tegen beter weten in slaat hij hier en daar een vlieg af van zijn vlaggenmast de vlag hangt straf er zitten een paar motten op zijn peren. -------------------------------------------------------------------------------- Vogels in een telefooncel deel 2 -------------------------------------------------------------------------------- En je schreef mij soms nog brieven maar die gingen nooit meer over liefde omdat je steeds opstandig was en je niet thuis voelde in de maatschappij ging je ieder weekend uit je bol liet je mij barsten voor de lol van weer wat flauwe gekkigheid verkleedde jij je als een meid en veroverde mannen bij de vleet niet dat ik jou dat snel verweet we vervreemden toch wel van elkaar jij droeg bloemen in jouw haar ik had een toupetje en een pet en kon mij niet vinden in jouw grote warme bed was er geen tijd meer voor een spel want jij voorspelde mij de hel omdat ik niet veel meer om je gaf stal je mijn onderbroeken voor straf totdat ik totaal over de scheef iets lulligs op jouw spiegel schreef met een lippenstift, rood van kleur omschreef ik scherp jouw zwak gezeur gelukkig wees jij mij daarna de deur die voor een ander altijd openstond haal mij de woorden uit mijn mond de volgende man was de sigaar ik stond nooit meer voor jou klaar je was voor mij veel te geschift jij vroeg een ander om een lift naar het gesticht dicht bij de zee jij sleepte mij niet langer mee. Maar jij kwam terug uit het gesticht en ik was weer voor jou gezwicht door een kleurspoeling werd je blond jouw wangen leken weer gezond je zag mij als vriend toen plots weer staan maar ik kon niet van jou op aan zodra je de kans kreeg ging je weg en ik bleef staan achter de heg wist niet meer wat te doen want jij nam afscheid met een zoen en ik ging teleurgesteld naar huis maakte daar kennis met een muis terwijl jij je vermaakte met vreemde lui voelde ik al komen weer die bui want als je terug kwam uit de kroeg was het eerste dat jij mij vroeg of er nog eten in de koelkast stond want jij had honger en jouw mond snakte naar worst of een homp kaas maar verdorie toch, helaas, helaas er was alleen nog een pan koude soep die nam jij nauwkeurig onder de loep want was de soep niet naar jouw smaak dan schelde jij mij uit voor een draak totdat ik mijn ogen eens goed uit wreef en weer scherp op jouw spiegel schreef wat er mis was met jouw verdorven geest ik noemde jouw een verwend fel beest maar toen jij reeds mijn woorden las haalde jij plots uit jouw handtas een diamant groot haast uit een droom en die gaf je mij, heel vredig en vroom hebben we dat juweel toen maar verkocht want aan elkander reeds verknocht hadden we toch meer aan elkaar dan onze vriendschap eerst verried er lag nog heel veel in het verschiet om voortaan weer samen door het leven te gaan onder het strooilicht van de heldere maan gaven wij elkaar een vette zoen zo apentrots op ons blazoen en onze bloesjes van katoen. -------------------------------------------------------------------------------- -------------------------------------------------------------------------------- Gevoel van bepaling -------------------------------------------------------------------------------- Een olifant naast een greppel zoals een man in een stripverhaal gehoord in de spannende verhalen over legendarische papegaaien uit een groot vliegtuig ontsnapt staat hij voor de etalage van een schoenenwinkel in de stad, de maan boven het huis, waarin hij vroeger woonde tussen de schaduwen op straattegels tekent hij de vogels op de soepele elektriciteitsdraden zitten oudere jongens naar porno te kijken, toen het had geregend werd het zand rood, voordat hij zijn tanden gaat poetsen op een met gras begroeide heuvel opent hij zijn ogen, vrijheid lonkt ik weet niet of hij getrouwd is maar de psychiater zit in het ziekenfonds op zijn knietjes te mediteren hij teert niet op herinneringen koopt iedere dag een nieuwe hark met een vreemde glimlach in het park. -------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------ / Eenzaamheid ................................ Libido advies van de kabouters ................................ En ik hoop nog op de herrijzenis van mijn libido. Ik raadpleeg dagelijks kabouters. Tuinkabouters, droomkabouters smurfkabouters, ik lap je aan mijn laars kabouters ik heb je in mijn gleuf kabouters. En ik spaar cadeaubonnen van de loterij van de koffie van de melkboer van de priester van de dorpsnicht van de psychiater van de papierfabriek. Maar niets is zo erg als lotgenoot zijn. En daarom schreeuw ik naar andere mensen. Maak mij vrij, wordt desnoods een deel van mijn droom. Noem me lieverd, scheldt me uit voor burgerlijk schaap. Geef me het speelgoed voor de nacht, een nieuw nachthemd. Leer me andere talen, schrijf me gedichten voor als medicijn, iedere dag weer, verplicht me tot lezen. Laat me alles lezen. Zeg dat ik alles moet lezen om een mens te kunnen zijn. .................................. Stille man Eindeloos geluk -------------------------------------------------------------------------------- En nu dansen we samen onder laatste lentezon het einde tegemoet onze dromen zijn gehoord onze onschuld nooit vermoord komt goed van pas in dit aardse paradijs tussen weelderige planten rijpen wij dansend verder dan de gedachte horizon er zit een zin in de gedichten die we swingend lezen omdat wij dringend wezen wat we moeten zijn onszelf ondanks de pijn. -------------------------------------------------------------------------------- -------------------------------------------------------------------------------- Heimwee / Bewondering / Delen ................................... Hallo ben je daar .................................... Hallo ben je daar buigzame eerzucht dans jij een roofvogel in de lucht die lege winters zucht over mijn droom geworden onschuld, gaat mij te boven in dit diepzinnig bed van lanterfanten zuig ik een kerk leeg met mijn achterdocht herberg ik zwarte schapen achter mijn telraam kunnen we niet vloeken als witte doeken een raam openen achter de horizon van onze herhaaldelijke ontmaagding kunnen we geen ringcirkels dalen achter het platte beeld van down geladen maagkrampen gekrompen jeugd of door te fietsen steeds sneller gaan zodat we sportjournalistiek kunnen afschaffen en met elkaar dansen totdat het noodlot bij ons vervalt. .................................... Droom mij maar niet na Als het gaat om fantaseren droog jongleren zonder ballen dolkomisch vrolijk lallen heb jij bij mij het nakijken zult gij met andere dichtsla de maaltijd moeten verrijken doch weet jij kan niet bij me blijven ik zal me niet meer verder verplichten nog een woord voor jou te schrijven ik ga tenslotte op in het verdwenen niets hier, vreeshartig en tijdelijk. .............................................. 250 Stille man Dankzij jouw dorstige verlangen -------------------------------------------------------------------------------- Ik betaalde de hoogste prijs voor mijn verlangen moest eerst mijn huis opnieuw behangen of een diamant voor jou gaan stelen hoe jij me dwong met jouw bevelen had zelfs meineed willen plegen maar ik kwam je steeds weer tegen je liep me telkens voor de voeten vond dat ik niet genoeg kon boeten gaf mij de schuld van moeder aarde en liet me nooit meer in mijn waarde maar ik bleef toch van je houden was als de doods, was je verkouden maakte me zorgen om je moeder dacht aan je billen zoals aan poeder maar jij kreng, jij bleef maar schelden wij waren echt niet zulke helden maar het kon ons heel veel schelen als we niet kwijnden zoals zo velen je gaf mij opdracht te verdwijnen maar ik bleef toch steeds weer verschijnen want ik was klaar met het behangen speelde een voorname rol in jouw verlangen zette een fles witte wijn klaar in de koelkast dan is die koud voordat je komt, vast. -------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------ -------------------- Bos ....................................... De dagen worden donkerder voel jij je alleen en eenzaam verlangend naar de liefde denk dan vredig aan het bos dwalend tussen hoge bomen de diepe geur van verandering ga even zitten op het mos laat het over aan je dromen hoe ben je hier terechtgekomen om de natuur diep in te snuiven terwijl de eekhoorns naar je wuiven zal het weer je niet verlaten had je het nog niet in de gaten je loopt te peinzen onder regen en het klimaat kan daar niet tegen. ......................................... Nobeler dan er iets toe doet -------------------------------------------------------------------------------- Het is een mooie dag, na gisteren het geluid van de wind hunkert vitaal langs wijsneus en moeder paard het gekkenkruid begint te bloeien in een hersenschim zijn enige uitlaatklep om waanzin te bezweren daarbuiten zijn ze niet veranderd zoveel kleuren die hij bij zich draagt het is om in te lijsten mij zij hunkert naar klimpalen met de meest aparte vogels zijn toevlucht is een smoes een leugen voor eigen bestwil maar hij kan niet beter zijn hijgerig gedrag getuigt van een verslaving aan het drinken van heksenbloed de reptielen moeten het zonder religie doen ze zijn in campers naar de stad gekomen hij houdt haar alleen aan voor een gek maar draagt nog dat dagelijkse fossiel verstopt in een zakdoek in zijn onderbroek voor het geval het fossiel nog iets te melden heeft maar zij blijft gewoon heks, en hij moet er om lachen en gaat naar huis om de Latijnse namen van honderd planten uit zijn hoofd te leren. -------------------------------------------------------------------------------- ....................... Bewondering ......................... En de droom eiste ........................ Lieve mensen, Zijn verhaal was waar droom zich uitstrekte opgedragen uit gedreven Haagse brieven in teder verlangen, in innige vertrouwelijkheid uit diepe duisternis van zijn sombere ziel en hij genoot van het gevoel van antwoord en er was altijd een nawoord op het antwoord toen de nacht eiste zijn trol er was alleen genegenheid van droom tot de droom eiste zijn trol maar ook zijn onbeminde verleden hij kreeg tranen in zijn ogen die dreven naar de onstuimige zee en de zee is altijd mooi gebleven nog mooier dan de dromen en de mooie brieven zijn geschreven en bij een groot hart aangekomen is de trol blijven bewegen Bedankt, Mobar Vorstkasteel, Amsterdam. ................................... Bekakte volkszanger ................................... Je moet nu helemaal overtuigd zijn dat jij een hoofdrol in dit verhaal gaat vervullen. Je bent een nietig onderdeel van het dromenrijk van het zuchtend landschap. Je bent 驮 van de vele soorten dieren, die de bloemen aanbidden en de bomen beminnen. Je bent 驮 van de wezens die er een goed gevoel over hebben onderdeel van het geheel te zijn. Je voelt dat jouw huid steviger wordt, en dat je steeds dichter naar de natuur groeit. Het bed ligt heerlijk. Het is een bed zonder fratsen, waar je zonder onzin op kunt dromen, zolang je kunt beloven dat je in dromen gelooft, en niet achter het bidprentje van die bekakte volkszanger aanloopt. Dat moet je echt beloven. Anders trek ik het niet. .............................. Bewondering .............................. Beste bekenden .............................. Hier volgt een brief waarin mijn droom zich tooit als de billen van een danseres die al een tijdje in jullie hoofd zit maar niet weet hoe ze eruit moet komen alle adviezen zullen daarom bewaard blijven en niet in de wind geslagen worden of met een zuchtje naar de Zuiderzee vertrekken we kunnen eenvoudig niet treuren moeten het liplezen vertragen en nader tredend onzekerheid vergeten mij toelatend tot de meute mijn zonden vergevend en lentelucht in longen blazen mij wederom een kans geven toe laten dat ik weer dronken wordt en tenslotte als droom in droom alleen mijn vermoeide hoofd ten ruste leg heldhaftig toespreken je bent nog lief mijn waarde wou dat ik je op mijn hoofdkussen had. .......................................... Veranderde wereld ...................................... Ik red me wel zei zijn trillende stem en nacht overviel zijn verlangen zijn vrienden hadden hem verlaten hij was alleen, en dacht aan liefde wat heb ik verkeerd gedaan? dacht hij de telefoon ging, het was zijn moeder haar verwarde stem klonk droevig droeviger dan vroeger, toen hij verdriet was hij stond haar te woord, zonder iets te zeggen zij was al zo lang vreemde vrouw in veranderde wereld, ze zeggen zoveel. .............................................. Brieven aan de droomwereld (Tranen) .............................................. Is het niet om te huilen dat ik telkens zo spoedig verliefd word op een ander die dan wilt dat ik verander maar daar heb ik echt geen zin in ik kom uit een gebroken gezin en daar had ik toen geen woorden voor maar nu is alles anders ik word verliefd wanneer het mij vrijstaat op lieve zachte mannen met verstand en het gevoel op de juiste plaats en dan moet mijn hartje wel eens huilen, ja is dat zo vreemd als je ook okselaapje heet of hebben okselaapjes geen recht om te huilen. ................................................. Lieve penvriendin. .................................................... Over de pracht van het door jou over getypte gedicht van Henriette in het holst van de nacht wil ik het in een najaarsstadium hebben, er vliegen nu nog te veel vogels in de lucht die getuigen waren van mijn ontroering die zich manifesteerde in het inslikken van alle woorden die konden duiden op bewondering en vooral ook op uitputting. Vooralsnog ben ik naarstig op zoek in de analen van onze dichterlijke voorvaderlijke woordelijke wonderschrijvers om op mijn beurt een dichtje over te typen dat op zijn minst als repliek kan dienen al hoeft dat niet in in noodzakelijk verband met het voorgaande dat als zodanig ook niet noodzakelijk was, omdat gevoelens ver zijn te zoeken met een noodzakelijke renovatie voor de boeg. De scheuren in de badkamervloer moeten uitgebikt worden alvorens het graniet vloeibaar kan worden uitgesmeerd. Het dichterlijke zit hem in de dagelijkse dingen zullen we maar zeggen, al wil ik dat niet te breed uitsmeren want voordat je het weet zit je met een humorsyndroom. Ik wens jou zo weining mogelijk syndromen toe. Laten we het er maar op houden dat ik diep onder de indruk ben, maar dat ik in het midden laat waarvan. groetjes, Uw voormalig getrouwde schapenknecht de heer Mobar Dorstkasteel. ................................................... Mooie dromen ................................................... Mooie dromen die hadden we allebei maar jij ligt in zijn armen en ik ben eenzaam vrij. ...................................................... Verdriet / Verdriet / Verdriet .................................... Ieder mens heeft verdriet .............................. Het is stil hier het is hier doodstil de muziek van treurnis het vertragende ritme van de stervende zwaan ook al kun jij je dat niet voorstellen door voorgoed te blijven zwijgen om de werkelijkheid te ontstijgen luister jij niet onbewogen ooit door het leven zo bedrogen ieder mens heeft verdriet alleen de muziek van leegte klinkt weemoedig in het hartlied ieder mens heeft verdriet ook al ben jij zo alleen zonder geluiden om je heen het is eenzaam en stom zonder woorden is het leven krom verbogen in alleen maar zijn kort door de bocht met veel verdriet ieder mens heeft verdriet het is doods de ganze tijd maar tijd kent geen verwijt bedoelt voor de gezelligheid. ... 220

 

© Copyright Henk van Dijk