Archief - Droomwereldbrieven |
Geschreven door mobar |
woensdag, 05 mei 2010 15:48 |
Ik had hier bijna een hele gedichtencyclus over hekserij geplaatst. Gewoon omdat over heksen schrijven misschien de hekserij kon bezweren, maar ik durfde tenslotte niet. Ik was al zo in de greep van een heks geweest dat ik er hoofdpijn van kreeg. En ze noemde me steeds schattebout, wat ik extra eng vond omdat ze een heks was. Ik weet heel goed waarom ik bang voor heksen ben.Ik krijg hoofdpijn van ze, ze werken ook vaak in de hulpverlening. Dat zijn nare ervaringen, zoals een kroket uit de muur trekken en dan merken dat er muurreclames inzitten. Heksen zouden zelf alleen geholpen zijn met elektrotherapie. Ik ben daar zelf geen voorstander van.Evenmin van de isolatie cel. Maar moet mijn romantische mannen hart met de voorliefde voor het jong volwassen heideschaap dan lijden onder haar voorliefde voor het geven van mindering-signalementen naar mijn door de dweil verloren ziel. Nee, dacht het niet, echt niet. Ik laat mij niet verleiden door de vrouwenstem. Want voordat je het weet lult ze je klem. Alsof ik reeds een ander ben. Voor mij alleen het mannenhoofd. Dat naar mij ziet met treurnis en smart De wegen naar het Zuiden zijn reeds aangelegd.En er heeft een duistere aantrekkelijke man iets tegen mijn communiezieltje gezegd. Misschien kan ik die heks nu eindelijk vergeten. En mijn leven weer leven met een open geweten. Ik wou haar niets aandoen, had altijd respect. Maar wat als de heks als een whiskyfles lekt. Dan is het beter voorlopig te zwijgen. Om het niet weer op je heupen te krijgen. Hoofdpijn is iets wat je aan niemand belooft. Angst maakt dat een man in hekserij gelooft. Uit het dagboek van Hubert Stuipje |
woensdag 21 januari 2015
Hekserij
Hekserij
© Copyright Henk van Dijk
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten