Geschreven door mobar |
Zonsopkomst, ik heb je tussen mijn tanden
je hebt weer gelijk, God is een vrouw en ze heeft een Loofhut tussen haar dijen maar ik leef nog, ik beweeg nog je kunt me laten zuchten met de wind op je balkon voel je de melancholie van de snoeischaar die mijn toupetje als een getuige vervreemdt ik wil die bloemen met je ruilen de stamper, de meeldraden, dat ben ik zingen wil ik, omdat jij in de Hemel komt en in mijn armoede maak ik een buiging jij wordt ook weer bedankt, een fijne dag. |
donderdag 8 januari 2015
Zonsopkomst
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten