Geschreven door mobar |
Levend landschap
schepte je op
mijn vlakke hand
tussen rivieren
voorvoelde jij bomen
brakend struikgewas
voorzag jij van vruchten
sterren
schenen over
de landtong
een tongland
hemelde op
jouw lange woorden
liepen als zandwegen
onder regenbogen
terug naar zelfbehoud
die toen dringend
dijken omringden jouw geweten leefde strelend in het negatieve schoonheid verblindt
door tegenlicht
en weinig hoop in tussenwegen verliet ik de aandacht van de landtong
aan mijn tenen
en sliep de nachten
in een dikke mist.
mobar ©
Gedeeltes gebruikt voor het nieuwe gedicht: Dijken.
|
maandag 5 januari 2015
Levend landschap
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten