Geschreven door mobar |
Nu Wolf weer uit de vijver is,
en door de droomschaduw
heimweeliederen weerklinken
blijft het altijd zomer in ’t hart
zie daar, de zingende zon
voor een ansichtkaart
en rivieren die meanderen als beekjes
signeren de enveloppe
met levenslijnen
gelijk een engel
kus jij mijn ziel in duisternis
een schimmig raadsel
van de schrijver
die ik ooit was
beademt een zoen
die luchtig vlinder fladdert
ik haal een stoffig lied uit de gedichtenkoffer
van de heimweehut, en smeek je
neem mij niet mee voor later
ik ben geen poes, ik ben een kater.
|
vrijdag 30 januari 2015
Etsfeil
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten