Schilderde heimwee

Geschreven door mobar

Schilderde mij af als witte man op zwarte berg liet mij voorbij glijden over regenboog vol kleuren rijden verfde mij zorgvuldig als groteske dwerg op groene heuvels naar beneden naast de spiegelgalerij schilderde mij terug in dure, fatsoenlijke kleren tussen rijke meneren in hele chique wijk liet mij voorbij flaneren voor vergeten schilderijen tijdens vorige levens voorgaande relaties stuk gelopen huwelijken verkeerd begrepen vriendschappen nooit uitgekomen dromen mijn lijf een beeltenis liet mij laag overvliegen als blanke schavuit hart op de tong, flapuit probeerde mij te imponeren zonder liefde te bekeren in lethargische leegte en onbeleefdheid schilderde heimwee tekende mij voor het eerst zonder hart op straat in zoete vakantieherinneringen woorden voor de ernst gehoord signeerden onze betekenisloze liefde achter dikke verweerde muren stuk gelezen boeken met hoge doorkijk ramen onder het half gesloopte dak van een oude suikerfabriek in een boerenland vol dromen viel het maanlicht door gebroken glazen ruiten zag ik de schaduw van onze liefdesnacht die eerste nacht toen onze onschuld werd vermoord schilderde heimwee mijn geheugen.

 

© Copyright Henk van Dijk