Boomgerucht

Geschreven door mobar

Hij leeft zijn leven naast dit boomgerucht waar al de lente in zijn lichaam zucht voor steeds maar zoeken, nieuwe wegen is het zijn blijdschap, aangelegen,   die ons doet wroeten in de oergrond want zijn, zijn wortels wel gezond om nog een eeuw lang door te leven zal hij zich dieper doen gaan graven om daar zijn aandacht maat te staven,   in nieuwer lengen, lengte der dagen en zowaar zonder verdere levensvragen zomaar als zonderling naast dit boomgerucht zonder zijn naasten, in een droom gevlucht.