Ik leefde een tijdje apart van de kleuren van jouw hart en ik vond mezelf weer terug bij de kleuren van jouw rug
de dag eindigde in donkerbruin toen ik je liefhad op het duin het was een vreemd gezicht walmend blauw in hemellicht maar ik dacht niet langer na en schreef een donkergrijs gedicht
over de zinnen die jij sprak die van rood en ook weer blauw zullen we het nog een keertje doen maar dan voor één keer in het groen
met wit en zwart, samen apart is het vreemd dat ik verzucht nogmaals in de buitenlucht wens ik jouw hemel pimpelpaars
andere kleuren zijn nu schaars.
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten