Geschreven door mobar |
Een nachtegaal zingt groen minnend dansend, wolken duisteren maan dromend de weg terug zonder aarzeling begonnen, stille sterren en alle daargelaten zaken van het hart voel ik zo langzaam, vallen in de nacht, van wuivende gebaren, en jij daar in de verte weet van mijn dromen, buigt in stilte naar het zand dat wij ooit, zeldzaam, in de zomer zochten. |
donderdag 25 december 2014
Zondagnacht
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten