Geschreven door mobar |
Weet je nog de stilte bij de boom
die mooie zomer op het liefdeseiland
lieveling de dag van mijn eerste orgasme wat jij mij gaf in beloofde stilte omdat zwijgen als een dichter de ziel niet verdoemde
met vervreemde eenzaamheid
sindsdien veranderde er veel woorden bleven niet hetzelfde jij werd beroemd, ik bleef achter bij die boom in een droom
die met zichzelf de waarheid leefde
er waren mensen die mij konden verhangen
vanwege mijn temperament
in de kilte van de nacht maar ik bleef van je houden en vertaalde jouw woorden naar mijn eigen onschatbaar leed
verdriet, en pijn, en droomillusie
en ik had nog dwaze vragen hoe de dagen veranderden en hoe je dat ook al weer met dat verdwaalde lidwoord deed
maar je was al ergens anders
en kon mijn woorden niet vervangen.
© december 2010, mobar
|
donderdag 25 december 2014
In stilte van herinnering
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten