Een mondvol dood

Geschreven door mobar

Je had een mondvol communicatie bloemen, rood en zwart landerijen, boerderijen vergane glorie in arme gloed van stedelijke rijping vlak bij het ziekenhuis voor lieve vrouwen waar de dood een voorsprong had op alle zieke mensen en in het kielzog van de nacht droeg jij een steentje bij door ongezond te leven haalde je onbewust het laatste restje hoop van de schizofrene maatschappij onderuit, omdat opzij een weg terug was en niemand wist het zelfs de buurvrouw niet van de dood van een vriend die door de liefde had geleden iemand hoorde slechts de fluistering van de veelbezongen wind en de schorre stem van een kikker bij een vijver die door een kind bevroren werd, zonder handen of een God die ergens in de onderwereld oreerde over handschoenen en een fluwelen geraamte.