dinsdag 10 februari 2015

Meneer van grote woorden

Meneer van grote woorden
Hersensprookjes - Teksten
Geschreven door mobar   
donderdag, 13 mei 2010 23:26
607 woorden

Meneer van grote woorden


En luisteren doe ik allang niet meer
naar wie zou ik moeten luisteren
de kikker in mijn keel heeft geen stem
en ik voel me thuis tussen mijn kleren
ik staar voor me uit.

Kijken doe ik naar de gordijnen,
die een donkere kleur hebben.
Er valt een schaduw zijwaarts
over mijn gezicht, dat somber lijkt.
Het is avond, ik ben in Utrecht
bij twee mensen op bezoek.
Ik ben dagelijks bij twee mensen op bezoek.
Ik vraag me af wat ik hier doe.
Waarom ben ik hier naar toegegaan?

Waarom richt mijn blik zich
tot de donkere gordijnen?
Is er iets mis met die gordijnen?
Is er een zichtbare wereld
achter die gordijnen?

Hou ik mij voor die wereld verborgen?
Is die tastbare wereld voor mij onbereikbaar?

En ik weet dat ik mijn hele leven
in deze kast zal blijven wonen
ik loop mijn pik niet achterna
Waarover twijfel ik?
1984 is toch een goed jaar voor de druiven,
of toch niet? Waarom werk ik,
na een week naar school gaan,
achter de bar in een café in Leiden?
Waarom ben ik iedere vrijdagavond
te moe om op mijn benen te staan?
Hebben die mensen mij betrapt?
Ben ik te jong om bier te tappen ?
En moppen te vertellen?
Ik denk wel eens dat ik te veel denk,
maar de meeste mensen zeggen
dat je niet te veel kunt denken.

De meeste mensen denken
dat denken ergens goed voor is,
dus ik durf daar niet aan te twijfelen.

Ik heb een nieuwe broek gekocht.
Nieuwe broeken zijn goed
voor het zelfvertrouwen.
Maar een nieuwe broek
zonder zelfvertrouwen
is helemaal niks.
Ik kan maar beter
in de kast blijven wonen.

En ik weet het echt niet meer.
Het denken doet gewoon te veel pijn.
En voelen kan ik wel vergeten.
Ik ben hier altijd op bezoek.
Wat doe ik hier eigenlijk?
Waarom ben ik op deze wereld
en ging alles fout, wat er fout kon gaan?
Waarom heb ik niet een keer gewoon mazzel?
Wordt het niet tijd om alleen ergens
in een eenpersoons woning te gaan wonen?
Waarom staar ik naar alles
wat nooit heeft bestaan?
Waren mijn ouders dan echt
zulke slechte mensen?

En heb ik daarom een achterstand
ten opzichte van leeftijdsgenoten?
Of lees ik gewoon te weinig boeken,
en heeft de natuur mij vanwege
een dood eenvoudige reden
zulke kleine hersens gegeven?
Of komt het omdat ik nog maagd ben,
en er niemand van mijn leeftijd
maagd is gebleven.

Het is hier wel veilig
tussen de andere kleren
ik hou wel van die geur
van pas gewassen textiel
Of is het een straf omdat ik
nog altijd niet in God geloof,
maar een natuurlijke sympathie
voor zijn zoon voel.

Waarom hebben huizen
eigenlijk gordijnen?
Is het om de wereld te vergeten,
om niet langer te onthouden
dat er nog meer is achter het gordijn?

Of mag niemand zien wat er
hier binnen gebeurt, en wordt langzaam
alles anders zolang die gordijnen
maar gesloten blijven. Ik ben moe.
Ik kan nauwelijks nog op mijn benen staan.
Waarom moet ik hardlopen
voor mijn gezondheid?
Ik ben toch niet te dik?
Ik ben echt helemaal geen wielrenner,
en ik hou niet van koude jenever.
Ja, ik lees boeken. Ik lees tegenwoordig
regelmatig boeken. Maar er zijn zoveel boeken.
Ik lees niet alle boeken.
Ik ben hier niet gekomen
om een boek te lezen.
Ik ben hier gekomen
om de tuin te schoffelen
en ramen te lappen.
Zodat we makkelijk naar buiten
kunnen kijken.
Zodat we kunnen zien
dat daar ook een wereld is.
Dan hoeven we niet zoveel boeken te lezen.
Auteur: Mobar Vorstkasteel.

donderdag 9 oktober 2008


 
© Copyright Henk van Dijk

Geen opmerkingen:

Een reactie posten