Hersensprookjes - Teksten |
Geschreven door mobar |
donderdag, 13 mei 2010 23:26 |
607 woorden
Meneer van grote woorden
En luisteren doe ik allang niet meer
naar wie zou ik moeten luisteren de kikker in mijn keel heeft geen stem en ik voel me thuis tussen mijn kleren ik staar voor me uit. Kijken doe ik naar de gordijnen, die een donkere kleur hebben. Er valt een schaduw zijwaarts over mijn gezicht, dat somber lijkt. Het is avond, ik ben in Utrecht bij twee mensen op bezoek. Ik ben dagelijks bij twee mensen op bezoek. Ik vraag me af wat ik hier doe. Waarom ben ik hier naar toegegaan? Waarom richt mijn blik zich tot de donkere gordijnen? Is er iets mis met die gordijnen? Is er een zichtbare wereld achter die gordijnen? Hou ik mij voor die wereld verborgen? Is die tastbare wereld voor mij onbereikbaar?
En ik weet dat ik mijn hele leven
in deze kast zal blijven wonen ik loop mijn pik niet achterna Waarover twijfel ik? 1984 is toch een goed jaar voor de druiven, of toch niet? Waarom werk ik, na een week naar school gaan, achter de bar in een café in Leiden? Waarom ben ik iedere vrijdagavond te moe om op mijn benen te staan? Hebben die mensen mij betrapt? Ben ik te jong om bier te tappen ? En moppen te vertellen? Ik denk wel eens dat ik te veel denk, maar de meeste mensen zeggen dat je niet te veel kunt denken. De meeste mensen denken dat denken ergens goed voor is, dus ik durf daar niet aan te twijfelen. Ik heb een nieuwe broek gekocht. Nieuwe broeken zijn goed voor het zelfvertrouwen. Maar een nieuwe broek zonder zelfvertrouwen is helemaal niks. Ik kan maar beter in de kast blijven wonen.
En ik weet het echt niet meer.
Het denken doet gewoon te veel pijn. En voelen kan ik wel vergeten. Ik ben hier altijd op bezoek. Wat doe ik hier eigenlijk? Waarom ben ik op deze wereld en ging alles fout, wat er fout kon gaan? Waarom heb ik niet een keer gewoon mazzel? Wordt het niet tijd om alleen ergens in een eenpersoons woning te gaan wonen? Waarom staar ik naar alles wat nooit heeft bestaan? Waren mijn ouders dan echt zulke slechte mensen? En heb ik daarom een achterstand ten opzichte van leeftijdsgenoten? Of lees ik gewoon te weinig boeken, en heeft de natuur mij vanwege een dood eenvoudige reden zulke kleine hersens gegeven? Of komt het omdat ik nog maagd ben, en er niemand van mijn leeftijd maagd is gebleven.
Het is hier wel veilig
tussen de andere kleren ik hou wel van die geur van pas gewassen textiel Of is het een straf omdat ik nog altijd niet in God geloof, maar een natuurlijke sympathie voor zijn zoon voel. Waarom hebben huizen eigenlijk gordijnen? Is het om de wereld te vergeten, om niet langer te onthouden dat er nog meer is achter het gordijn? Of mag niemand zien wat er hier binnen gebeurt, en wordt langzaam alles anders zolang die gordijnen maar gesloten blijven. Ik ben moe. Ik kan nauwelijks nog op mijn benen staan. Waarom moet ik hardlopen voor mijn gezondheid? Ik ben toch niet te dik?
Ik ben echt helemaal geen wielrenner,
en ik hou niet van koude jenever. Ja, ik lees boeken. Ik lees tegenwoordig regelmatig boeken. Maar er zijn zoveel boeken. Ik lees niet alle boeken. Ik ben hier niet gekomen om een boek te lezen. Ik ben hier gekomen om de tuin te schoffelen en ramen te lappen. Zodat we makkelijk naar buiten kunnen kijken. Zodat we kunnen zien dat daar ook een wereld is. Dan hoeven we niet zoveel boeken te lezen.
Auteur: Mobar Vorstkasteel.
donderdag 9 oktober 2008 |
dinsdag 10 februari 2015
Meneer van grote woorden
Meneer van grote woorden
© Copyright Henk van Dijk
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten