Vogelvoeder

Vogelvoeder

Hersensprookjes - 2008 - 2011

Geschreven door mobar

dinsdag, 11 januari 2011 19:58

Een lesbisch vriendinnenstel, met een lichte hekel aan mannen, had bij een grote winkelketen, een pakket vogelvoeder gekocht. Vetbollen met zaden, aan een zachte dood gestorven gedroogde insecten, pindakoeken, ringen met zaden, vanwege de vorst, het dikke pak sneeuw, en het advies vogels bij te voederen, om hun overlevingskansen te vergroten. Ondanks de waarschuwingen dat de aarde aan het opwarmen was, leek het kouder dan ooit tevoren. Lange tenen door de koude en zorgen over de energierekening waren geen uitzondering. Mensen lieten een voetafdruk achter die groter was dan de planeet kon dragen. Om dit vol te houden waren er minstens drie van dergelijke planeten nodig. Maar de vogels waren voor vrijheid, en de vriendinnen hielden van vogels en gaven ze voer. Hannah was de vetbollen en voedsel ringen  in de tuin aan het ophangen. Ze deed dat met een zekere vrouwelijke elegantie, op een charmante manier. Een vetbol aan de berk. Een ring aan de doornstruik bij de muur. Zij was druk bezig en in gedachten verzonken, met het gevoel dat zij iets goeds aan het doen was. Wanneer zij zich niet nuttig voor de maatschappij kon maken, maakte zij zich wel nuttig voor de natuur, de wintervogels in het bijzonder. Opeens hoorde de knappe en intelligente Hannah geritsel in de tuin van de buren. Zij dacht, fijn daar komen al wat vogels, blij met zo'n snelle reactie en ging weer verder met ophangen, in de hoop dat de vogels zo zouden komen, en niet in de tuin van de buren bleven wachten. Druk doende vergat zij goed te kijken. De boom bij de buren begon wel erg te schudden, dus zij dacht, dat zijn zeker duiven. Het moesten wel grote vogels zijn anders zou die boom niet zo bewegen. Toen keek Hannah eindelijk eens goed, en dacht wat een vreemde duif, zij zag helemaal geen duif of wat is het voor een vogel. Maar het was geen vogel, het was een hand van de buurvrouw, die ook vogelvoer aan het ophangen was. Dus de vogels konden kiezen waar ze zouden gaan eten. Hannah raakte in gesprek met de buurvrouw en vond haar een knappe vrouw. Ze waren allebei benieuwd welke vetbollen het eerste door de vogels zouden worden ontdekt. Ze spraken af om de volgende dag samen een kopje thee te drinken. Ingrid had niet in de gaten dat Hannah verliefd werd op de buurvrouw. De buurvrouw had het wel in de gaten en vond Hannah een grappige vrouw, met het hart op de juiste plaats. De vogels was het verder om het even, wie er allemaal op elkaar verliefd waren, zij hadden nog een hele winter te gaan, alvorens zij in het voorjaar, na een periode van lokgeluiden, een ei mochten leggen in een nest in een boom, naar persoonlijke keuze. Ze vonden de vetbollen van Maria, op een overzichtelijke plek hangen, dus die vonden ze het eerste, en achteraf ook het lekkerste. Ze hadden er smakelijk van gegeten. © december 2010, mobar

 

© Copyright Henk van Dijk